Definify.com

Definition 2024


բանակ

բանակ

Armenian

Noun

բանակ (banak)

  1. army

Declension

See also


Old Armenian

Etymology

The origin is uncertain.

Noun

բանակ (banak)

  1. army
  2. a caravan of travelers
  3. camp; encampment
    բանակ առնուլ, հարկանելbanak aṙnul, harkanel ― to encamp, to pitch a camp
    բառնալ զբանակնbaṙnal zbanakn ― to remove the camp

Declension

Derived terms

  • աշխարհաբանակ (ašxarhabanak)
  • բանակակից (banakakicʿ)
  • բանակամէջ (banakamēǰ)
  • բանակատեղ (banakateł)
  • բանակետղ (banaketł)
  • բանակեցուցանեմ (banakecʿucʿanem)
  • բանակիմ (banakim)
  • միաբանակ (miabanak)
  • շրջաբանակ (šrǰabanak)

Descendants

References

  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), բանակ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), բանակ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), բանակ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935