Definify.com
Definition 2024
բռնաբարեմ
բռնաբարեմ
Old Armenian
Verb
բռնաբարեմ • (bṙnabarem)
Conjugation
active
| infinitive | բռնաբարել (bṙnabarel) | participle | բռնաբարեցեալ, բռնաբարեալ (bṙnabarecʿeal, bṙnabareal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | բռնաբարեց- (bṙnabarecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | բռնաբարեմ (bṙnabarem) | բռնաբարես (bṙnabares) | բռնաբարէ (bṙnabarē) | բռնաբարեմք (bṙnabaremkʿ) | բռնաբարէք (bṙnabarēkʿ) | բռնաբարեն (bṙnabaren) | |
| imperfect | բռնաբարէի, բռնաբարեի* (bṙnabarēi, bṙnabarei*) | բռնաբարէիր, բռնաբարեիր* (bṙnabarēir, bṙnabareir*) | բռնաբարէր (bṙnabarēr) | բռնաբարէաք, բռնաբարեաք* (bṙnabarēakʿ, bṙnabareakʿ*) | բռնաբարէիք, բռնաբարեիք* (bṙnabarēikʿ, bṙnabareikʿ*) | բռնաբարէին, բռնաբարեին* (bṙnabarēin, bṙnabarein*) | |
| aorist | բռնաբարեցի (bṙnabarecʿi) | բռնաբարեցեր (bṙnabarecʿer) | բռնաբարեաց (bṙnabareacʿ) | բռնաբարեցաք (bṙnabarecʿakʿ) | բռնաբարեցէք, բռնաբարեցիք (bṙnabarecʿēkʿ, bṙnabarecʿikʿ) | բռնաբարեցին (bṙnabarecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | բռնաբարիցեմ (bṙnabaricʿem) | բռնաբարիցես (bṙnabaricʿes) | բռնաբարիցէ (bṙnabaricʿē) | բռնաբարիցեմք (bṙnabaricʿemkʿ) | բռնաբարիցէք (bṙnabaricʿēkʿ) | բռնաբարիցեն (bṙnabaricʿen) | |
| aorist | բռնաբարեցից (bṙnabarecʿicʿ) | բռնաբարեսցես (bṙnabarescʿes) | բռնաբարեսցէ (bṙnabarescʿē) | բռնաբարեսցուք (bṙnabarescʿukʿ) | բռնաբարեսջիք (bṙnabaresǰikʿ) | բռնաբարեսցեն (bṙnabarescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | բռնաբարեա՛ (bṙnabareá) | — | — | բռնաբարեցէ՛ք (bṙnabarecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | բռնաբարեսջի՛ր (bṙnabaresǰír) | — | — | բռնաբարեսջի՛ք (bṙnabaresǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ բռնաբարեր (mí bṙnabarer) | — | — | մի՛ բռնաբարէք (mí bṙnabarēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | բռնաբարել, բռնաբարիլ* (bṙnabarel, bṙnabaril*) | participle | բռնաբարեցեալ, բռնաբարեալ (bṙnabarecʿeal, bṙnabareal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | բռնաբարեց- (bṙnabarecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | բռնաբարիմ (bṙnabarim) | բռնաբարիս (bṙnabaris) | բռնաբարի (bṙnabari) | բռնաբարիմք (bṙnabarimkʿ) | բռնաբարիք (bṙnabarikʿ) | բռնաբարին (bṙnabarin) | |
| imperfect | բռնաբարէի (bṙnabarēi) | բռնաբարէիր (bṙnabarēir) | բռնաբարէր, բռնաբարիւր (bṙnabarēr, bṙnabariwr) | բռնաբարէաք (bṙnabarēakʿ) | բռնաբարէիք (bṙnabarēikʿ) | բռնաբարէին (bṙnabarēin) | |
| aorist | բռնաբարեցայ (bṙnabarecʿay) | բռնաբարեցար (bṙnabarecʿar) | բռնաբարեցաւ (bṙnabarecʿaw) | բռնաբարեցաք (bṙnabarecʿakʿ) | բռնաբարեցայք (bṙnabarecʿaykʿ) | բռնաբարեցան (bṙnabarecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | բռնաբարիցիմ (bṙnabaricʿim) | բռնաբարիցիս (bṙnabaricʿis) | բռնաբարիցի (bṙnabaricʿi) | բռնաբարիցիմք (bṙnabaricʿimkʿ) | բռնաբարիցիք (bṙnabaricʿikʿ) | բռնաբարիցին (bṙnabaricʿin) | |
| aorist | բռնաբարեցայց (bṙnabarecʿaycʿ) | բռնաբարեսցիս (bṙnabarescʿis) | բռնաբարեսցի (bṙnabarescʿi) | բռնաբարեսցուք (bṙnabarescʿukʿ) | բռնաբարեսջիք (bṙnabaresǰikʿ) | բռնաբարեսցին (bṙnabarescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | բռնաբարեա՛ց (bṙnabareácʿ) | — | — | բռնաբարեցարո՛ւք (bṙnabarecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | բռնաբարեսջի՛ր (bṙnabaresǰír) | — | — | բռնաբարեսջի՛ք (bṙnabaresǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ բռնաբարիր (mí bṙnabarir) | — | — | մի՛ բռնաբարիք (mí bṙnabarikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: բռնաբարել (bṙnabarel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “բռնաբարեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy