Definify.com
Definition 2024
դիակն
դիակն
Old Armenian
Noun
դիակն • (diakn)
- corpse, dead body
- պաճուճել դեղովք զդիակն ― pačučel dełovkʿ zdiakn ― to embalm
- առնել դիակն անթուելի ― aṙnel diakn antʿueli ― to make great carnage
- դիակունք կռոց ― diakunkʿ kṙocʿ ― destruction of idols
Declension
n-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | դիակն (diakn) | դիակունք (diakunkʿ) | |
genitive | դիական (diakan) | դիականց (diakancʿ) | |
dative | դիական (diakan) | դիականց (diakancʿ) | |
accusative | դիակն (diakn) | դիակունս (diakuns) | |
ablative | դիականէ (diakanē) | դիականց (diakancʿ) | |
instrumental | դիակամբ (diakamb) | դիակամբք (diakambkʿ) | |
locative | դիական (diakan) | դիակունս (diakuns) |
Synonyms
- դի (di), շաղիղ (šałił)
Derived terms
|
Descendants
- Armenian: դիակ (diak)
References
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “դիակն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “դիակն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “դիակն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- J̌ahukyan, Geworg (1998), “-ակն”, in Hin hayereni verǰacancʿneri cagumə [The Origin of Old Armenian Suffixes] (Hayocʿ lezvi hamematakan kʿerakanutʿyan harcʿer; 2) (in Armenian), Yerevan: Anania Širakacʿi, pages 5–48