Definify.com
Definition 2024
դիզանեմ
դիզանեմ
Old Armenian
Alternative forms
Verb
դիզանեմ • (dizanem) (aorist indicative դիզի)
- (transitive) to amass, to gather, to heap up, to pile, to accumulate, to sheaf; to pile up; to raise, to make straight
- (in the mediopassive, intransitive) to gather; to rise
- դիզանել հերաց ― dizanel heracʿ ― to bristle up, to stand (of hair)
Conjugation
active
| infinitive | դիզանել (dizanel) | participle | դիզեալ (dizeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | դիզ- (diz-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | դիզանեմ (dizanem) | դիզանես (dizanes) | դիզանէ (dizanē) | դիզանեմք (dizanemkʿ) | դիզանէք (dizanēkʿ) | դիզանեն (dizanen) | |
| imperfect | դիզանէի, դիզանեի* (dizanēi, dizanei*) | դիզանէիր, դիզանեիր* (dizanēir, dizaneir*) | դիզանէր (dizanēr) | դիզանէաք, դիզանեաք* (dizanēakʿ, dizaneakʿ*) | դիզանէիք, դիզանեիք* (dizanēikʿ, dizaneikʿ*) | դիզանէին, դիզանեին* (dizanēin, dizanein*) | |
| aorist | դիզի (dizi) | դիզեր (dizer) | եդէզ (edēz) | դիզաք (dizakʿ) | դիզէք, դիզիք (dizēkʿ, dizikʿ) | դիզին (dizin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | դիզանիցեմ (dizanicʿem) | դիզանիցես (dizanicʿes) | դիզանիցէ (dizanicʿē) | դիզանիցեմք (dizanicʿemkʿ) | դիզանիցէք (dizanicʿēkʿ) | դիզանիցեն (dizanicʿen) | |
| aorist | դիզից (dizicʿ) | դիզցես (dizcʿes) | դիզցէ (dizcʿē) | դիզցուք (dizcʿukʿ) | դիզջիք (dizǰikʿ) | դիզցեն (dizcʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | դէ՛զ (dḗz) | — | — | դիզէ՛ք (dizḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | դիզջի՛ր (dizǰír) | — | — | դիզջի՛ք (dizǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ դիզաներ (mí dizaner) | — | — | մի՛ դիզանէք (mí dizanēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | դիզանել, դիզանիլ* (dizanel, dizanil*) | participle | դիզեալ (dizeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | դիզ- (diz-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | դիզանիմ (dizanim) | դիզանիս (dizanis) | դիզանի (dizani) | դիզանիմք (dizanimkʿ) | դիզանիք (dizanikʿ) | դիզանին (dizanin) | |
| imperfect | դիզանէի (dizanēi) | դիզանէիր (dizanēir) | դիզանէր, դիզանիւր (dizanēr, dizaniwr) | դիզանէաք (dizanēakʿ) | դիզանէիք (dizanēikʿ) | դիզանէին (dizanēin) | |
| aorist | դիզայ (dizay) | դիզար (dizar) | դիզաւ (dizaw) | դիզաք (dizakʿ) | դիզայք (dizaykʿ) | դիզան (dizan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | դիզանիցիմ (dizanicʿim) | դիզանիցիս (dizanicʿis) | դիզանիցի (dizanicʿi) | դիզանիցիմք (dizanicʿimkʿ) | դիզանիցիք (dizanicʿikʿ) | դիզանիցին (dizanicʿin) | |
| aorist | դիզայց (dizaycʿ) | դիզցիս (dizcʿis) | դիզցի (dizcʿi) | դիզցուք (dizcʿukʿ) | դիզջիք (dizǰikʿ) | դիզցին (dizcʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | դիզի՛ր (dizír) | — | — | դիզարո՛ւք (dizarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | դիզջի՛ր (dizǰír) | — | — | դիզջի՛ք (dizǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ դիզանիր (mí dizanir) | — | — | մի՛ դիզանիք (mí dizanikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: դիզել (dizel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “դիզանեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy