Old Armenian

Noun

եղէգն • ‎(ełēgn)

1. reed, cane; rush

   եղէգն շաքարի‎ ― ełēgn šakʿari ― sugar cane

   եղէգն հնդկային‎ ― ełēgn hndkayin ― bamboo

   • 5th? century, Movsēs Xorenacʿi, Patmutʿiwn Hayocʿ [History of Armenia] 85–87

     Երկնէր երկին, երկնէր երկիր, երկնէր եւ ծովն ծիրանի․
     երկն ի ծովուն ունէր եւ զկարմրիկն եղեգնիկ․
     ընդ եղեգան փող ծուխ ելանէր, ընդ եղեգան փող բոց ելանէր․
     եւ ի բոցոյն վազէր խարտեաշ պատանեկիկ. նա հուր հեր ունէր,
     ապա թէ բոց ունէր մօրուս, եւ աչկունքն էին արեգակունք

     Parturient heaven, parturient earth, parturient also the crimson sea.
     In its labours lay in the sea also the carmine reed.
     Smoke rose from the reed, a flame rose from the reed.
     And from the flame, a red haired boy escaped. Hair he had of fire,
     also a beard he had of flame(s), and his eyes were suns.

2. pen made from reed
3. stem, stalk of plants
4. straw, stubble
5. a kind of incense
6. measuring rod; the length of such rod
7. (post-classical) perch, pole; walking stick, stick, cane
8. (post-classical) pipe

   եղէգն ապակագործաց‎ ― ełēgn apakagorcacʿ ― glass-blower's pipe, blowing-iron, bunting-iron

   եղէգն տարրաբանական‎ ― ełēgn tarrabanakan ― (glass or brass) blow-pipe

Declension

Derived terms

Descendants

• Armenian: եղեգ ‎(ełeg)

References

• Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “եղէգն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935
• Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “եղէգն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “եղէգն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy