Definify.com
Definition 2024
երդուեալ
երդուեալ
Old Armenian
Verb
երդուեալ • (erdueal)
- participle of երդնում (erdnum)
Declension
o-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | երդուեալ (erdueal) | երդուեալք (erduealkʿ) | |
| genitive | երդուելոյ (erdueloy) | երդուելոց (erduelocʿ) | |
| dative | երդուելոյ (erdueloy) | երդուելոց (erduelocʿ) | |
| accusative | երդուեալ (erdueal) | երդուեալս (erdueals) | |
| ablative | երդուելոյ (erdueloy) | երդուելոց (erduelocʿ) | |
| instrumental | երդուելով (erduelov) | երդուելովք (erduelovkʿ) | |
| locative | երդուեալ (erdueal) | երդուեալս (erdueals) |
Descendants
- Armenian: երդվյալ (erdvyal)