Definition 2024
երդուել
երդուել
Old Armenian
Verb
երդուել • (erduel)
- infinitive of երդուիմ (erduim)
Declension
o-type
| |
singular (uncountable) |
| nominative |
երդուել (erduel)
|
| genitive |
երդուելոյ (erdueloy)
|
| dative |
երդուելոյ (erdueloy)
|
| accusative |
երդուել (erduel)
|
| ablative |
երդուելոյ (erdueloy)
|
| instrumental |
երդուելով (erduelov)
|
| locative |
երդուել (erduel)
|
