Definify.com
Definition 2024
զեղանիմ
զեղանիմ
Old Armenian
Verb
զեղանիմ • (zełanim)
- Alternative form of զեղում (zełum)
Conjugation
mediopassive
infinitive | զեղանել, զեղանիլ* (zełanel, zełanil*) | participle | զեղեալ (zełeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | զեղուցանեմ (zełucʿanem) | aorist stem | զեղ- (zeł-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | զեղանիմ (zełanim) | զեղանիս (zełanis) | զեղանի (zełani) | զեղանիմք (zełanimkʿ) | զեղանիք (zełanikʿ) | զեղանին (zełanin) | |
imperfect | զեղանէի (zełanēi) | զեղանէիր (zełanēir) | զեղանէր, զեղանիւր (zełanēr, zełaniwr) | զեղանէաք (zełanēakʿ) | զեղանէիք (zełanēikʿ) | զեղանէին (zełanēin) | |
aorist | զեղայ (zełay) | զեղար (zełar) | զեղաւ (zeław) | զեղաք (zełakʿ) | զեղայք (zełaykʿ) | զեղան (zełan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | զեղանիցիմ (zełanicʿim) | զեղանիցիս (zełanicʿis) | զեղանիցի (zełanicʿi) | զեղանիցիմք (zełanicʿimkʿ) | զեղանիցիք (zełanicʿikʿ) | զեղանիցին (zełanicʿin) | |
aorist | զեղայց (zełaycʿ) | զեղցիս (zełcʿis) | զեղցի (zełcʿi) | զեղցուք (zełcʿukʿ) | զեղջիք (zełǰikʿ) | զեղցին (zełcʿin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | զեղի՛ր (zełír) | — | — | զեղարո՛ւք (zełarúkʿ) | — | |
cohortative | — | զեղջի՛ր (zełǰír) | — | — | զեղջի՛ք (zełǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ զեղանիր (mí zełanir) | — | — | մի՛ զեղանիք (mí zełanikʿ) | — | |
*post-classical |
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “զեղանիմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “զեղանիմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy