Definify.com
Definition 2024
զենանիմ
զենանիմ
Old Armenian
Verb
զենանիմ • (zenanim)
- Alternative form of զենում (zenum)
Conjugation
mediopassive
| infinitive | զենանել, զենանիլ* (zenanel, zenanil*) | participle | զենեալ (zeneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | զեն- (zen-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | զենանիմ (zenanim) | զենանիս (zenanis) | զենանի (zenani) | զենանիմք (zenanimkʿ) | զենանիք (zenanikʿ) | զենանին (zenanin) | |
| imperfect | զենանէի (zenanēi) | զենանէիր (zenanēir) | զենանէր, զենանիւր (zenanēr, zenaniwr) | զենանէաք (zenanēakʿ) | զենանէիք (zenanēikʿ) | զենանէին (zenanēin) | |
| aorist | զենայ (zenay) | զենար (zenar) | զենաւ (zenaw) | զենաք (zenakʿ) | զենայք (zenaykʿ) | զենան (zenan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | զենանիցիմ (zenanicʿim) | զենանիցիս (zenanicʿis) | զենանիցի (zenanicʿi) | զենանիցիմք (zenanicʿimkʿ) | զենանիցիք (zenanicʿikʿ) | զենանիցին (zenanicʿin) | |
| aorist | զենայց (zenaycʿ) | զենցիս (zencʿis) | զենցի (zencʿi) | զենցուք (zencʿukʿ) | զենջիք (zenǰikʿ) | զենցին (zencʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | զենի՛ր (zenír) | — | — | զենարո՛ւք (zenarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | զենջի՛ր (zenǰír) | — | — | զենջի՛ք (zenǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ զենանիր (mí zenanir) | — | — | մի՛ զենանիք (mí zenanikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “զենանիմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “զենանիմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy