Definition 2024
զընկենուլ
զընկենուլ
Old Armenian
Verb
զընկենուլ • (zənkenul)
- infinitive of զընկենում (zənkenum)
Declension
o-type
| |
singular (uncountable) |
| nominative |
զընկենուլ (zənkenul)
|
| genitive |
զընկենլոյ (zənkenloy)
|
| dative |
զընկենլոյ (zənkenloy)
|
| accusative |
զընկենուլ (zənkenul)
|
| ablative |
զընկենլոյ (zənkenloy)
|
| instrumental |
զընկենլով (zənkenlov)
|
| locative |
զընկենուլ (zənkenul)
|
