Definify.com
Definition 2024
էշայծեամն
էշայծեամն
Old Armenian
Noun
էշայծեամն • (ēšayceamn)
Declension
n-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | էշայծեամն (ēšayceamn) | էշայծեմունք (ēšaycemunkʿ) | |
genitive | էշայծեման (ēšayceman) | էշայծեմանց (ēšaycemancʿ) | |
dative | էշայծեման (ēšayceman) | էշայծեմանց (ēšaycemancʿ) | |
accusative | էշայծեամն (ēšayceamn) | էշայծեմունս (ēšaycemuns) | |
ablative | էշայծեմանէ (ēšaycemanē) | էշայծեմանց (ēšaycemancʿ) | |
instrumental | էշայծեմամբ (ēšaycemamb) | էշայծեմամբք (ēšaycemambkʿ) | |
locative | էշայծեման (ēšayceman) | էշայծեմունս (ēšaycemuns) |
Descendants
- Armenian: իշայծյամ (išaycyam)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “էշայծեամն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Łazarean, Ṙ. S. (2000), “էշայծեամն”, in Tʿosunean G. B., editor, Grabari baṙaran [Dictionary of Old Armenian] (in Armenian), Yerevan: University Press