Definify.com
Definition 2024
ընկանիմ
ընկանիմ
Old Armenian
Verb
ընկանիմ • (ənkanim)
- Alternative form of անկանիմ (ankanim)
Conjugation
mediopassive
| infinitive | ընկանել, ընկանիլ* (ənkanel, ənkanil*) | participle | ընկեալ (ənkeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | ընկ- (ənk-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ընկանիմ (ənkanim) | ընկանիս (ənkanis) | ընկանի (ənkani) | ընկանիմք (ənkanimkʿ) | ընկանիք (ənkanikʿ) | ընկանին (ənkanin) | |
| imperfect | ընկանէի (ənkanēi) | ընկանէիր (ənkanēir) | ընկանէր, ընկանիւր (ənkanēr, ənkaniwr) | ընկանէաք (ənkanēakʿ) | ընկանէիք (ənkanēikʿ) | ընկանէին (ənkanēin) | |
| aorist | ընկայ (ənkay) | ընկար (ənkar) | ընկաւ (ənkaw) | ընկաք (ənkakʿ) | ընկայք (ənkaykʿ) | ընկան (ənkan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ընկանիցիմ (ənkanicʿim) | ընկանիցիս (ənkanicʿis) | ընկանիցի (ənkanicʿi) | ընկանիցիմք (ənkanicʿimkʿ) | ընկանիցիք (ənkanicʿikʿ) | ընկանիցին (ənkanicʿin) | |
| aorist | ընկայց (ənkaycʿ) | ընկցիս (ənkcʿis) | ընկցի (ənkcʿi) | ընկցուք (ənkcʿukʿ) | ընկջիք (ənkǰikʿ) | ընկցին (ənkcʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ընկի՛ր (ənkír) | — | — | ընկարո՛ւք (ənkarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | ընկջի՛ր (ənkǰír) | — | — | ընկջի՛ք (ənkǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ընկանիր (mí ənkanir) | — | — | մի՛ ընկանիք (mí ənkanikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
References
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “ընկանիմ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935