Definify.com
Definition 2024
թռնում
թռնում
Old Armenian
Verb
թռնում • (tʿṙnum)
- Alternative form of թռչիմ (tʿṙčʿim)
Conjugation
mediopassive
infinitive | թռնուլ (tʿṙnul) | participle | թռուցեալ (tʿṙucʿeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | թռուցանեմ (tʿṙucʿanem) | aorist stem | թռե- (tʿṙe-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | թռնում (tʿṙnum) | թռնուս (tʿṙnus) | թռնու (tʿṙnu) | թռնումք (tʿṙnumkʿ) | թռնուք (tʿṙnukʿ) | թռնուն (tʿṙnun) | |
imperfect | թռնուի (tʿṙnui) | թռնուիր (tʿṙnuir) | թռնոյր (tʿṙnoyr) | թռնուաք (tʿṙnuakʿ) | թռնուիք (tʿṙnuikʿ) | թռնուին (tʿṙnuin) | |
aorist | թռեայ (tʿṙeay) | թռեար (tʿṙear) | թռեաւ (tʿṙeaw) | թռեաք (tʿṙeakʿ) | թռեայք (tʿṙeaykʿ) | թռեան (tʿṙean) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | թռնուցում (tʿṙnucʿum) | թռնուցուս (tʿṙnucʿus) | թռնուցու (tʿṙnucʿu) | թռնուցումք (tʿṙnucʿumkʿ) | թռնուցուք (tʿṙnucʿukʿ) | թռնուցուն (tʿṙnucʿun) | |
aorist | թռեայց (tʿṙeaycʿ) | թռիցես (tʿṙicʿes) | թռիցէ (tʿṙicʿē) | թռիցուք (tʿṙicʿukʿ) | թռիջիք (tʿṙiǰikʿ) | թռիցեն (tʿṙicʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | թռի՛ր (tʿṙír) | — | — | թռերո՛ւք (tʿṙerúkʿ) | — | |
cohortative | — | թռիջի՛ր (tʿṙiǰír) | — | — | թռիջի՛ք (tʿṙiǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ թռնուր (mí tʿṙnur) | — | — | մի՛ թռնուք (mí tʿṙnukʿ) | — |
Descendants
- Armenian: թռնել (tʿṙnel)
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “թռնում”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy