Definify.com
Definition 2024
իմաստուն
իմաստուն
Armenian
Adjective
իմաստուն • (imastun) (superlative ամենաիմաստուն)
Declension
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
nominative | իմաստուն (imastun) | իմաստուններ (imastunner) | ||
dative | իմաստունի (imastuni) | իմաստունների (imastunneri) | ||
ablative | իմաստունից (imastunicʿ) | իմաստուններից (imastunnericʿ) | ||
instrumental | իմաստունով (imastunov) | իմաստուններով (imastunnerov) | ||
locative | — | — | ||
definite forms | ||||
nominative | իմաստունը/իմաստունն (imastunə/imastunn) | իմաստունները/իմաստուններն (imastunnerə/imastunnern) | ||
dative | իմաստունին (imastunin) | իմաստուններին (imastunnerin) | ||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | իմաստունս (imastuns) | իմաստուններս (imastunners) | ||
dative | իմաստունիս (imastunis) | իմաստուններիս (imastunneris) | ||
ablative | իմաստունիցս (imastunicʿs) | իմաստուններիցս (imastunnericʿs) | ||
instrumental | իմաստունովս (imastunovs) | իմաստուններովս (imastunnerovs) | ||
locative | — | — | ||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | իմաստունդ (imastund) | իմաստուններդ (imastunnerd) | ||
dative | իմաստունիդ (imastunid) | իմաստուններիդ (imastunnerid) | ||
ablative | իմաստունիցդ (imastunicʿd) | իմաստուններիցդ (imastunnericʿd) | ||
instrumental | իմաստունովդ (imastunovd) | իմաստուններովդ (imastunnerovd) | ||
locative | — | — |
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
nominative | իմաստուն (imastun) | իմաստուններ (imastunner) | ||
dative | իմաստունի (imastuni) | իմաստունների (imastunneri) | ||
ablative | իմաստունից (imastunicʿ) | իմաստուններից (imastunnericʿ) | ||
instrumental | իմաստունով (imastunov) | իմաստուններով (imastunnerov) | ||
locative | իմաստունում (imastunum) | իմաստուններում (imastunnerum) | ||
definite forms | ||||
nominative | իմաստունը/իմաստունն (imastunə/imastunn) | իմաստունները/իմաստուններն (imastunnerə/imastunnern) | ||
dative | իմաստունին (imastunin) | իմաստուններին (imastunnerin) | ||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | իմաստունս (imastuns) | իմաստուններս (imastunners) | ||
dative | իմաստունիս (imastunis) | իմաստուններիս (imastunneris) | ||
ablative | իմաստունիցս (imastunicʿs) | իմաստուններիցս (imastunnericʿs) | ||
instrumental | իմաստունովս (imastunovs) | իմաստուններովս (imastunnerovs) | ||
locative | իմաստունումս (imastunums) | իմաստուններումս (imastunnerums) | ||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | իմաստունդ (imastund) | իմաստուններդ (imastunnerd) | ||
dative | իմաստունիդ (imastunid) | իմաստուններիդ (imastunnerid) | ||
ablative | իմաստունիցդ (imastunicʿd) | իմաստուններիցդ (imastunnericʿd) | ||
instrumental | իմաստունովդ (imastunovd) | իմաստուններովդ (imastunnerovd) | ||
locative | իմաստունումդ (imastunumd) | իմաստուններումդ (imastunnerumd) |
Noun
իմաստուն • (imastun)
- wise man, sage
Declension
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
nominative | իմաստուն (imastun) | իմաստուններ (imastunner) | ||
dative | իմաստունի (imastuni) | իմաստունների (imastunneri) | ||
ablative | իմաստունից (imastunicʿ) | իմաստուններից (imastunnericʿ) | ||
instrumental | իմաստունով (imastunov) | իմաստուններով (imastunnerov) | ||
locative | — | — | ||
definite forms | ||||
nominative | իմաստունը/իմաստունն (imastunə/imastunn) | իմաստունները/իմաստուններն (imastunnerə/imastunnern) | ||
dative | իմաստունին (imastunin) | իմաստուններին (imastunnerin) | ||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | իմաստունս (imastuns) | իմաստուններս (imastunners) | ||
dative | իմաստունիս (imastunis) | իմաստուններիս (imastunneris) | ||
ablative | իմաստունիցս (imastunicʿs) | իմաստուններիցս (imastunnericʿs) | ||
instrumental | իմաստունովս (imastunovs) | իմաստուններովս (imastunnerovs) | ||
locative | — | — | ||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | իմաստունդ (imastund) | իմաստուններդ (imastunnerd) | ||
dative | իմաստունիդ (imastunid) | իմաստուններիդ (imastunnerid) | ||
ablative | իմաստունիցդ (imastunicʿd) | իմաստուններիցդ (imastunnericʿd) | ||
instrumental | իմաստունովդ (imastunovd) | իմաստուններովդ (imastunnerovd) | ||
locative | — | — |
Adverb
իմաստուն • (imastun)
Old Armenian
Etymology
From իմաստ (imast) + -ուն (-un).
Adjective
իմաստուն • (imastun)
- wise, learned; intelligent
- իմաստունն ― imastunn ― the Wise Man, Solomon
- իմաստունս ― imastuns ― wisely, sensibly, judiciously
- իմաստուն առնել ― imastun aṙnel ― to render wise, to improve in wisdom; to free from infatuation, to disabuse, to undeceive
- prudent, judicious, discreet, sensible
- իմաստունս ― imastuns ― prudently, discreetly
- skilful
- sentimental
- (as a noun) philosopher
Declension
o-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | իմաստուն (imastun) | իմաստունք (imastunkʿ) | |
genitive | իմաստնոյ (imastnoy) | իմաստնոց (imastnocʿ) | |
dative | իմաստնոյ (imastnoy) | իմաստնոց (imastnocʿ) | |
accusative | իմաստուն (imastun) | իմաստունս (imastuns) | |
ablative | իմաստնոյ (imastnoy) | իմաստնոց (imastnocʿ) | |
instrumental | իմաստնով (imastnov) | իմաստնովք (imastnovkʿ) | |
locative | իմաստուն (imastun) | իմաստունս (imastuns) |
Adverb
իմաստուն • (imastun)
Descendants
- Armenian: իմաստուն (imastun)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “իմաստուն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “իմաստուն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy