Definify.com
Definition 2024
խածատեմ
խածատեմ
Old Armenian
Verb
խածատեմ • (xacatem) (aorist indicative խածատեցի)
Conjugation
active
infinitive | խածատել (xacatel) | participle | խածատեցեալ, խածատեալ (xacatecʿeal, xacateal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | խածատեց- (xacatecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | խածատեմ (xacatem) | խածատես (xacates) | խածատէ (xacatē) | խածատեմք (xacatemkʿ) | խածատէք (xacatēkʿ) | խածատեն (xacaten) | |
imperfect | խածատէի, խածատեի* (xacatēi, xacatei*) | խածատէիր, խածատեիր* (xacatēir, xacateir*) | խածատէր (xacatēr) | խածատէաք, խածատեաք* (xacatēakʿ, xacateakʿ*) | խածատէիք, խածատեիք* (xacatēikʿ, xacateikʿ*) | խածատէին, խածատեին* (xacatēin, xacatein*) | |
aorist | խածատեցի (xacatecʿi) | խածատեցեր (xacatecʿer) | խածատեաց (xacateacʿ) | խածատեցաք (xacatecʿakʿ) | խածատեցէք, խածատեցիք (xacatecʿēkʿ, xacatecʿikʿ) | խածատեցին (xacatecʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | խածատիցեմ (xacaticʿem) | խածատիցես (xacaticʿes) | խածատիցէ (xacaticʿē) | խածատիցեմք (xacaticʿemkʿ) | խածատիցէք (xacaticʿēkʿ) | խածատիցեն (xacaticʿen) | |
aorist | խածատեցից (xacatecʿicʿ) | խածատեսցես (xacatescʿes) | խածատեսցէ (xacatescʿē) | խածատեսցուք (xacatescʿukʿ) | խածատեսջիք (xacatesǰikʿ) | խածատեսցեն (xacatescʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | խածատեա՛ (xacateá) | — | — | խածատեցէ՛ք (xacatecʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | խածատեսջի՛ր (xacatesǰír) | — | — | խածատեսջի՛ք (xacatesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ խածատեր (mí xacater) | — | — | մի՛ խածատէք (mí xacatēkʿ) | — | |
*rare |
Descendants
- Armenian: խածատել (xacatel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “խածատեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy