Definition 2024
խանդալ
խանդալ
Old Armenian
Verb
խանդալ • (xandal)
- infinitive of խանդամ (xandam)
Declension
o-type
| |
singular (uncountable) |
| nominative |
խանդալ (xandal)
|
| genitive |
խանդալոյ (xandaloy)
|
| dative |
խանդալոյ (xandaloy)
|
| accusative |
խանդալ (xandal)
|
| ablative |
խանդալոյ (xandaloy)
|
| instrumental |
խանդալով (xandalov)
|
| locative |
խանդալ (xandal)
|
