Definify.com
Definition 2024
խթեմ
խթեմ
Old Armenian
Verb
խթեմ • (xtʿem) (aorist indicative խթեցի)
- to bite
- to goad, to push, to shove, to spur, to incite, to drive, to spur on, to urge on
- կաշառ խթել ― kašaṙ xtʿel ― to bribe, to corrupt, to buy over
Conjugation
active
| infinitive | խթել (xtʿel) | participle | խթեցեալ, խթեալ (xtʿecʿeal, xtʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | խթեց- (xtʿecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խթեմ (xtʿem) | խթես (xtʿes) | խթէ (xtʿē) | խթեմք (xtʿemkʿ) | խթէք (xtʿēkʿ) | խթեն (xtʿen) | |
| imperfect | խթէի, խթեի* (xtʿēi, xtʿei*) | խթէիր, խթեիր* (xtʿēir, xtʿeir*) | խթէր (xtʿēr) | խթէաք, խթեաք* (xtʿēakʿ, xtʿeakʿ*) | խթէիք, խթեիք* (xtʿēikʿ, xtʿeikʿ*) | խթէին, խթեին* (xtʿēin, xtʿein*) | |
| aorist | խթեցի (xtʿecʿi) | խթեցեր (xtʿecʿer) | խթեաց (xtʿeacʿ) | խթեցաք (xtʿecʿakʿ) | խթեցէք, խթեցիք (xtʿecʿēkʿ, xtʿecʿikʿ) | խթեցին (xtʿecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խթիցեմ (xtʿicʿem) | խթիցես (xtʿicʿes) | խթիցէ (xtʿicʿē) | խթիցեմք (xtʿicʿemkʿ) | խթիցէք (xtʿicʿēkʿ) | խթիցեն (xtʿicʿen) | |
| aorist | խթեցից (xtʿecʿicʿ) | խթեսցես (xtʿescʿes) | խթեսցէ (xtʿescʿē) | խթեսցուք (xtʿescʿukʿ) | խթեսջիք (xtʿesǰikʿ) | խթեսցեն (xtʿescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | խթեա՛ (xtʿeá) | — | — | խթեցէ՛ք (xtʿecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | խթեսջի՛ր (xtʿesǰír) | — | — | խթեսջի՛ք (xtʿesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ խթեր (mí xtʿer) | — | — | մի՛ խթէք (mí xtʿēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | խթել, խթիլ* (xtʿel, xtʿil*) | participle | խթեցեալ, խթեալ (xtʿecʿeal, xtʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | խթեց- (xtʿecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խթիմ (xtʿim) | խթիս (xtʿis) | խթի (xtʿi) | խթիմք (xtʿimkʿ) | խթիք (xtʿikʿ) | խթին (xtʿin) | |
| imperfect | խթէի (xtʿēi) | խթէիր (xtʿēir) | խթէր, խթիւր (xtʿēr, xtʿiwr) | խթէաք (xtʿēakʿ) | խթէիք (xtʿēikʿ) | խթէին (xtʿēin) | |
| aorist | խթեցայ (xtʿecʿay) | խթեցար (xtʿecʿar) | խթեցաւ (xtʿecʿaw) | խթեցաք (xtʿecʿakʿ) | խթեցայք (xtʿecʿaykʿ) | խթեցան (xtʿecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խթիցիմ (xtʿicʿim) | խթիցիս (xtʿicʿis) | խթիցի (xtʿicʿi) | խթիցիմք (xtʿicʿimkʿ) | խթիցիք (xtʿicʿikʿ) | խթիցին (xtʿicʿin) | |
| aorist | խթեցայց (xtʿecʿaycʿ) | խթեսցիս (xtʿescʿis) | խթեսցի (xtʿescʿi) | խթեսցուք (xtʿescʿukʿ) | խթեսջիք (xtʿesǰikʿ) | խթեսցին (xtʿescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | խթեա՛ց (xtʿeácʿ) | — | — | խթեցարո՛ւք (xtʿecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | խթեսջի՛ր (xtʿesǰír) | — | — | խթեսջի՛ք (xtʿesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ խթիր (mí xtʿir) | — | — | մի՛ խթիք (mí xtʿikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: խթել (xtʿel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “խթեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy