Definify.com
Definition 2024
կախեմ
կախեմ
Old Armenian
Verb
կախեմ • (kaxem) (aorist indicative կախեցի)
- (transitive) to hang, to suspend; to hang on, to attach to; to hang up, to hook, to clasp
- կախել զբեւեռաց ― kaxel zbeweṙacʿ ― to hang from a nail
- գիր զգրոյ կախել ― gir zgroy kaxel ― to spell
- (in the mediopassive, intransitive) to hang, to hang oneself; to be hanged or held in suspense; to suspend; to be lowered; to depend, to be dependent, in the power of; to become attached to, to get fond of
- կախել զսիրոյ ուրուք ― kaxel zsiroy urukʿ ― to love tenderly
- կախել զշրթանց ուրուք ― kaxel zšrtʿancʿ urukʿ ― to listen open-mouthed, to hang on the lips of a speaker
- կախել զառասպելեաց ― kaxel zaṙaspeleacʿ ― to believe in fables
- ժողովուրդն ամենայն կախեալ կային զնմանէ ի լսել ― žołovurdn amenayn kaxeal kayin znmanē i lsel ― all the people hung on his lips
Conjugation
active
| infinitive | կախել (kaxel) | participle | կախեցեալ, կախեալ (kaxecʿeal, kaxeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | կախեց- (kaxecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կախեմ (kaxem) | կախես (kaxes) | կախէ (kaxē) | կախեմք (kaxemkʿ) | կախէք (kaxēkʿ) | կախեն (kaxen) | |
| imperfect | կախէի, կախեի* (kaxēi, kaxei*) | կախէիր, կախեիր* (kaxēir, kaxeir*) | կախէր (kaxēr) | կախէաք, կախեաք* (kaxēakʿ, kaxeakʿ*) | կախէիք, կախեիք* (kaxēikʿ, kaxeikʿ*) | կախէին, կախեին* (kaxēin, kaxein*) | |
| aorist | կախեցի (kaxecʿi) | կախեցեր (kaxecʿer) | կախեաց (kaxeacʿ) | կախեցաք (kaxecʿakʿ) | կախեցէք, կախեցիք (kaxecʿēkʿ, kaxecʿikʿ) | կախեցին (kaxecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կախիցեմ (kaxicʿem) | կախիցես (kaxicʿes) | կախիցէ (kaxicʿē) | կախիցեմք (kaxicʿemkʿ) | կախիցէք (kaxicʿēkʿ) | կախիցեն (kaxicʿen) | |
| aorist | կախեցից (kaxecʿicʿ) | կախեսցես (kaxescʿes) | կախեսցէ (kaxescʿē) | կախեսցուք (kaxescʿukʿ) | կախեսջիք (kaxesǰikʿ) | կախեսցեն (kaxescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | կախեա՛ (kaxeá) | — | — | կախեցէ՛ք (kaxecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | կախեսջի՛ր (kaxesǰír) | — | — | կախեսջի՛ք (kaxesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ կախեր (mí kaxer) | — | — | մի՛ կախէք (mí kaxēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | կախել, կախիլ* (kaxel, kaxil*) | participle | կախեցեալ, կախեալ (kaxecʿeal, kaxeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | կախեց- (kaxecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կախիմ (kaxim) | կախիս (kaxis) | կախի (kaxi) | կախիմք (kaximkʿ) | կախիք (kaxikʿ) | կախին (kaxin) | |
| imperfect | կախէի (kaxēi) | կախէիր (kaxēir) | կախէր, կախիւր (kaxēr, kaxiwr) | կախէաք (kaxēakʿ) | կախէիք (kaxēikʿ) | կախէին (kaxēin) | |
| aorist | կախեցայ (kaxecʿay) | կախեցար (kaxecʿar) | կախեցաւ (kaxecʿaw) | կախեցաք (kaxecʿakʿ) | կախեցայք (kaxecʿaykʿ) | կախեցան (kaxecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կախիցիմ (kaxicʿim) | կախիցիս (kaxicʿis) | կախիցի (kaxicʿi) | կախիցիմք (kaxicʿimkʿ) | կախիցիք (kaxicʿikʿ) | կախիցին (kaxicʿin) | |
| aorist | կախեցայց (kaxecʿaycʿ) | կախեսցիս (kaxescʿis) | կախեսցի (kaxescʿi) | կախեսցուք (kaxescʿukʿ) | կախեսջիք (kaxesǰikʿ) | կախեսցին (kaxescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | կախեա՛ց (kaxeácʿ) | — | — | կախեցարո՛ւք (kaxecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | կախեսջի՛ր (kaxesǰír) | — | — | կախեսջի՛ք (kaxesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ կախիր (mí kaxir) | — | — | մի՛ կախիք (mí kaxikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: կախել (kaxel), կախյալ (kaxyal)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “կախեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy