Definify.com
Definition 2024
կանոն
կանոն
Armenian
Noun
կանոն • (kanon)
- rule, regulation, canon
- խախտել կանոնները ― xaxtel kanonnerə ― to break the rules
Declension
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
nominative | կանոն (kanon) | կանոններ (kanonner) | ||
dative | կանոնի (kanoni) | կանոնների (kanonneri) | ||
ablative | կանոնից (kanonicʿ) | կանոններից (kanonnericʿ) | ||
instrumental | կանոնով (kanonov) | կանոններով (kanonnerov) | ||
locative | կանոնում (kanonum) | կանոններում (kanonnerum) | ||
definite forms | ||||
nominative | կանոնը/կանոնն (kanonə/kanonn) | կանոնները/կանոններն (kanonnerə/kanonnern) | ||
dative | կանոնին (kanonin) | կանոններին (kanonnerin) | ||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | կանոնս (kanons) | կանոններս (kanonners) | ||
dative | կանոնիս (kanonis) | կանոններիս (kanonneris) | ||
ablative | կանոնիցս (kanonicʿs) | կանոններիցս (kanonnericʿs) | ||
instrumental | կանոնովս (kanonovs) | կանոններովս (kanonnerovs) | ||
locative | կանոնումս (kanonums) | կանոններումս (kanonnerums) | ||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | կանոնդ (kanond) | կանոններդ (kanonnerd) | ||
dative | կանոնիդ (kanonid) | կանոններիդ (kanonnerid) | ||
ablative | կանոնիցդ (kanonicʿd) | կանոններիցդ (kanonnericʿd) | ||
instrumental | կանոնովդ (kanonovd) | կանոններովդ (kanonnerovd) | ||
locative | կանոնումդ (kanonumd) | կանոններումդ (kanonnerumd) |
Old Armenian
Alternative forms
- կանովն (kanovn)
Etymology
From Ancient Greek κανών (kanṓn). See also քանոն (kʿanon).
Noun
կանոն • (kanon)
- measuring rod, carpenter's rule, plumb line
- chronological table
- rule, regulation; order, method, law, ordinance, precept, statute, regimen; canon
- հանրական կանոն ― hanrakan kanon ― as a general rule
- ըստ կանոնի ― əst kanoni ― according to rule; strictly, regularly
- ըստ կանոնաց ― əst kanonacʿ ― canonically
- կանոն լինել ― kanon linel ― to serve as a rule or precept
- պահել, լուծանել զկանոն ― pahel, lucanel zkanon ― to keep, to break the rules or regulations
- կանոն երից ― kanon ericʿ ― (arithmetic) rule of three, proportion
- model, example
- religious punishment
Declension
i-a-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | կանոն (kanon) | կանոնք (kanonkʿ) | |
genitive | կանոնի (kanoni) | կանոնաց (kanonacʿ) | |
dative | կանոնի (kanoni) | կանոնաց (kanonacʿ) | |
accusative | կանոն (kanon) | կանոնս (kanons) | |
ablative | կանոնէ (kanonē) | կանոնաց (kanonacʿ) | |
instrumental | կանոնաւ (kanonaw) | կանոնաւք = կանոնօք (kanonawkʿ = kanonōkʿ) | |
locative | կանոնի (kanoni) | կանոնս (kanons) |
i-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | կանոն (kanon) | կանոնք (kanonkʿ) | |
genitive | կանոնի (kanoni) | կանոնից (kanonicʿ) | |
dative | կանոնի (kanoni) | կանոնից (kanonicʿ) | |
accusative | կանոն (kanon) | կանոնս (kanons) | |
ablative | կանոնէ (kanonē) | կանոնից (kanonicʿ) | |
instrumental | կանոնիւ (kanoniw) | կանոնիւք (kanoniwkʿ) | |
locative | կանոնի (kanoni) | կանոնս (kanons) | |
post-classical |
Derived terms
|
|
|
Descendants
- Armenian: կանոն (kanon)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “կանոն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “կանոն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “կանոն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935