Definify.com
Definition 2024
կարգ
կարգ
Armenian
Noun
կարգ • (karg)
Declension
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
nominative | կարգ (karg) | կարգեր (karger) | ||
dative | կարգի (kargi) | կարգերի (kargeri) | ||
ablative | կարգից (kargicʿ) | կարգերից (kargericʿ) | ||
instrumental | կարգով (kargov) | կարգերով (kargerov) | ||
locative | կարգում (kargum) | կարգերում (kargerum) | ||
definite forms | ||||
nominative | կարգը/կարգն (kargə/kargn) | կարգերը/կարգերն (kargerə/kargern) | ||
dative | կարգին (kargin) | կարգերին (kargerin) | ||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | կարգս (kargs) | կարգերս (kargers) | ||
dative | կարգիս (kargis) | կարգերիս (kargeris) | ||
ablative | կարգիցս (kargicʿs) | կարգերիցս (kargericʿs) | ||
instrumental | կարգովս (kargovs) | կարգերովս (kargerovs) | ||
locative | կարգումս (kargums) | կարգերումս (kargerums) | ||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | կարգդ (kargd) | կարգերդ (kargerd) | ||
dative | կարգիդ (kargid) | կարգերիդ (kargerid) | ||
ablative | կարգիցդ (kargicʿd) | կարգերիցդ (kargericʿd) | ||
instrumental | կարգովդ (kargovd) | կարգերովդ (kargerovd) | ||
locative | կարգումդ (kargumd) | կարգերումդ (kargerumd) |
Old Armenian
Etymology
The origin is uncertain.
Noun
կարգ • (karg)
- order, rank, rule, class, series, arrangement, disposition; turn, succession, sequel, train, concatenation; rank, state, condition; religious order, institution, congregation; orders, ordination; hierarchy; rank, line, battle-array; stratum, layer, bed
- կարգաւ, ըստ կարգի, կարգ ըստ կարգէ, կարգ ըստ կարգի ― kargaw, əst kargi, karg əst kargē, karg əst kargi ― in order, orderly, regularly, systematically, by turns; one after another, each in his turn, successively
- արտաքոյ կարգի ― artakʿoy kargi ― extraordinary
- կարգ բնութեան ― karg bnutʿean ― order of nature
- կարգք ուղղութեան ― kargkʿ ułłutʿean ― the laws of probity
- դաշնակեալ կարգք ― dašnakeal kargkʿ ― harmony
- կարգ կանանց ― karg kanancʿ ― the menses
- կարգ բանից ― karg banicʿ ― train, style
- անդրէն ի կարգ բանին ի վեր ելանել ― andrēn i karg banin i ver elanel ― to return to one's subject, to take up a discourse anew
- դնել ի կարգի, ի կարգ արկանել, ածել ― dnel i kargi, i karg arkanel, acel ― to put or set in order, to set to rights, to order, to arrange, to settle, to regulate, to dispose; to count, to enumerate, to run over
- խանգարել, վրդովել զկարգ ― xangarel, vrdovel zkarg ― to trouble, to disturb, to disarrange (the order)
- զանձն ի կարգի ունել, ի կարգ գալ ― zanjn i kargi unel, i karg gal ― to regulate oneself, to become discreet, orderly, methodical
- ի կարգ անկանիլ ― i karg ankanil ― to prepare, to dispose oneself
- ի կարգ անկեալ պատմել ― i karg ankeal patmel ― to relate or narrate methodically
- դնել ի վերայ կարգ ― dnel i veray karg ― to impose penitence
- ի կարգ աշխարհի մտանել ― i karg ašxarhi mtanel ― to get married
- եւ որ ի կարգին ― ew or i kargin ― and so forth; and so on, etcetera, etc
Declension
i-a-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | կարգ (karg) | կարգք (kargkʿ) | |
genitive | կարգի (kargi) | կարգաց (kargacʿ) | |
dative | կարգի (kargi) | կարգաց (kargacʿ) | |
accusative | կարգ (karg) | կարգս (kargs) | |
ablative | կարգէ (kargē) | կարգաց (kargacʿ) | |
instrumental | կարգաւ (kargaw) | կարգաւք = կարգօք (kargawkʿ = kargōkʿ) | |
locative | կարգի (kargi) | կարգս (kargs) |
Derived terms
Terms derived from կարգ (karg)
|
|
|
Descendants
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “կարգ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “կարգ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “կարգ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935