Definify.com
Definition 2024
կաւատ
կաւատ
Old Armenian
Alternative forms
- ղաւատ (ławat) (post-classical)
Noun
կաւատ • (kawat)
Declension
i-a-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | կաւատ (kawat) | կաւատք (kawatkʿ) | |
genitive | կաւատի (kawati) | կաւատաց (kawatacʿ) | |
dative | կաւատի (kawati) | կաւատաց (kawatacʿ) | |
accusative | կաւատ (kawat) | կաւատս (kawats) | |
ablative | կաւատէ (kawatē) | կաւատաց (kawatacʿ) | |
instrumental | կաւատաւ (kawataw) | կաւատաւք = կաւատօք (kawatawkʿ = kawatōkʿ) | |
locative | կաւատի (kawati) | կաւատս (kawats) |
Derived terms
- կաւատութիւն (kawatutʿiwn)
Descendants
- Armenian: կավատ (kavat)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “կաւատ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “կաւատ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “կաւատ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935