Definify.com
Definition 2024
կաւիճ
կաւիճ
Old Armenian
Noun
կաւիճ • (kawič)
- chalk
- հանք կաւճի ― hankʿ kawči ― chalk-pit
- գծել կաւճաւ ― gcel kawčaw ― to chalk out
Declension
i-a-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | կաւիճ (kawič) | կաւիճք (kawičkʿ) | |
genitive | կաւճի (kawči) | կաւճաց (kawčacʿ) | |
dative | կաւճի (kawči) | կաւճաց (kawčacʿ) | |
accusative | կաւիճ (kawič) | կաւիճս (kawičs) | |
ablative | կաւճէ (kawčē) | կաւճաց (kawčacʿ) | |
instrumental | կաւճաւ (kawčaw) | կաւճաւք = կաւճօք (kawčawkʿ = kawčōkʿ) | |
locative | կաւճի (kawči) | կաւիճս (kawičs) |
Descendants
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “կաւիճ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “կաւիճ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935