Definify.com
Definition 2024
կնիւն
կնիւն
Old Armenian
Noun
կնիւն • (kniwn)
Declension
o-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | կնիւն (kniwn) | կնիւնք (kniwnkʿ) | |
genitive | կնիւնոյ (kniwnoy) | կնիւնոց (kniwnocʿ) | |
dative | կնիւնոյ (kniwnoy) | կնիւնոց (kniwnocʿ) | |
accusative | կնիւն (kniwn) | կնիւնս (kniwns) | |
ablative | կնիւնոյ (kniwnoy) | կնիւնոց (kniwnocʿ) | |
instrumental | կնիւնով (kniwnov) | կնիւնովք (kniwnovkʿ) | |
locative | կնիւն (kniwn) | կնիւնս (kniwns) |
Derived terms
|
Descendants
- Armenian: կնյուն (knyun)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “կնիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “կնիւն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “կնիւն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935