Definify.com
Definition 2024
կոչեցեալ
կոչեցեալ
Old Armenian
Verb
կոչեցեալ • (kočʿecʿeal)
- participle of կոչեմ (kočʿem)
Declension
o-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | կոչեցեալ (kočʿecʿeal) | կոչեցեալք (kočʿecʿealkʿ) | |
genitive | կոչեցալոյ (kočʿecʿaloy) | կոչեցալոց (kočʿecʿalocʿ) | |
dative | կոչեցալոյ (kočʿecʿaloy) | կոչեցալոց (kočʿecʿalocʿ) | |
accusative | կոչեցեալ (kočʿecʿeal) | կոչեցեալս (kočʿecʿeals) | |
ablative | կոչեցալոյ (kočʿecʿaloy) | կոչեցալոց (kočʿecʿalocʿ) | |
instrumental | կոչեցալով (kočʿecʿalov) | կոչեցալովք (kočʿecʿalovkʿ) | |
locative | կոչեցեալ (kočʿecʿeal) | կոչեցեալս (kočʿecʿeals) |
Descendants
- Armenian: կոչեցյալ (kočʿecʿyal)