Definify.com
Definition 2024
կռանամ
կռանամ
Old Armenian
Verb
կռանամ • (kṙanam) (aorist indicative կռացայ)
- to bend over
- to curve
Conjugation
mediopassive
| infinitive | կռանալ (kṙanal) | participle | կռացեալ (kṙacʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | կռաց- (kṙacʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կռանամ (kṙanam) | կռանաս (kṙanas) | կռանայ (kṙanay) | կռանամք (kṙanamkʿ) | կռանայք (kṙanaykʿ) | կռանան (kṙanan) | |
| imperfect | կռանայի (kṙanayi) | կռանայիր (kṙanayir) | կռանայր (kṙanayr) | կռանայաք (kṙanayakʿ) | կռանայիք (kṙanayikʿ) | կռանային (kṙanayin) | |
| aorist | կռացայ (kṙacʿay) | կռացար (kṙacʿar) | կռացաւ (kṙacʿaw) | կռացաք (kṙacʿakʿ) | կռացայք (kṙacʿaykʿ) | կռացան (kṙacʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | կռանայցիմ (kṙanaycʿim) | կռանայցիս (kṙanaycʿis) | կռանայցի (kṙanaycʿi) | կռանայցիմք (kṙanaycʿimkʿ) | կռանայցիք (kṙanaycʿikʿ) | կռանայցին (kṙanaycʿin) | |
| aorist | կռացայց (kṙacʿaycʿ) | կռասցիս (kṙascʿis) | կռասցի (kṙascʿi) | կռասցուք (kṙascʿukʿ) | կռասջիք (kṙasǰikʿ) | կռասցին (kṙascʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | կռացի՛ր (kṙacʿír) | — | — | կռացարո՛ւք (kṙacʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | կռասջի՛ր (kṙasǰír) | — | — | կռասջի՛ք (kṙasǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ կռանար (mí kṙanar) | — | — | մի՛ կռանայք (mí kṙanaykʿ) | — | |
Descendants
- Armenian: կռանալ (kṙanal)
References
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “կեռ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935