Definify.com
Definition 2025
համարիմ
համարիմ
Old Armenian
Verb
համարիմ • (hamarim) (aorist indicative համարեցայ)
- (transitive) to sum, to number, to count; to calculate, to compute
- (transitive) to esteem, to repute, to judge; to presume, to suppose, to reckon; to attribute
- լաւ համարել ― law hamarel ― to prefer
- պատուական համարել ― patuakan hamarel ― to appreciate
- մեծ ինչ համարել ― mec inčʿ hamarel ― to value, to esteem, to repute, to rely on
- առ ոչ ինչ համարել ― aṙ očʿ inčʿ hamarel ― not to keep any account of, not to care about, to have little esteem for, to despise
- համարել զանձն ― hamarel zanjn ― to look upon oneself as, to believe, deem or account oneself, to think that one is
- ընդ մի համարել զիմն ընդ ումեմն ― ənd mi hamarel zimn ənd umemn ― to mistake someone for another
- երանելի զանձն համարել ― eraneli zanjn hamarel ― to think oneself happy
- համարիմք եթէ, համարեսցուք այնպէս թէ ― hamarimkʿ etʿē, hamarescʿukʿ aynpēs tʿē ― let us suppose that
- մի՛ համարիք թէ ― mí hamarikʿ tʿē ― do not believe that
- համարեալ ― hamareal ― reputed, deemed, looked upon as
- ընդ մեռեալս համարեալ ― ənd meṙeals hamareal ― thought to be dead
- չհամարեալն յազգս ― čʿhamarealn yazgs ― not numbered among the nations, without genealogy
- ոչ էր համարեալ արծաթ թէ իցի ինչ ― očʿ ēr hamareal arcatʿ tʿē icʿi inčʿ ― silver was made no account of
- (intransitive) to pass for, to be reputed or deemed
Conjugation
mediopassive
| infinitive | համարել, համարիլ* (hamarel, hamaril*) | participle | համարեցեալ, համարեալ (hamarecʿeal, hamareal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | համարեց- (hamarecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | համարիմ (hamarim) | համարիս (hamaris) | համարի (hamari) | համարիմք (hamarimkʿ) | համարիք (hamarikʿ) | համարին (hamarin) | |
| imperfect | համարէի (hamarēi) | համարէիր (hamarēir) | համարէր, համարիւր (hamarēr, hamariwr) | համարէաք (hamarēakʿ) | համարէիք (hamarēikʿ) | համարէին (hamarēin) | |
| aorist | համարեցայ (hamarecʿay) | համարեցար (hamarecʿar) | համարեցաւ (hamarecʿaw) | համարեցաք (hamarecʿakʿ) | համարեցայք (hamarecʿaykʿ) | համարեցան (hamarecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | համարիցիմ (hamaricʿim) | համարիցիս (hamaricʿis) | համարիցի (hamaricʿi) | համարիցիմք (hamaricʿimkʿ) | համարիցիք (hamaricʿikʿ) | համարիցին (hamaricʿin) | |
| aorist | համարեցայց (hamarecʿaycʿ) | համարեսցիս (hamarescʿis) | համարեսցի (hamarescʿi) | համարեսցուք (hamarescʿukʿ) | համարեսջիք (hamaresǰikʿ) | համարեսցին (hamarescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | համարեա՛ց, համարեա՛ (hamareácʿ, hamareá) | — | — | համարեցարո՛ւք (hamarecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | համարեսջի՛ր (hamaresǰír) | — | — | համարեսջի՛ք (hamaresǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ համարիր (mí hamarir) | — | — | մի՛ համարիք (mí hamarikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “համարիմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy