Definify.com
Definition 2024
հայթհայթեմ
հայթհայթեմ
Old Armenian
Verb
հայթհայթեմ • (haytʿhaytʿem)
- Alternative form of հայթայթեմ (haytʿaytʿem)
Conjugation
active
infinitive | հայթհայթել (haytʿhaytʿel) | participle | հայթհայթեցեալ, հայթհայթեալ (haytʿhaytʿecʿeal, haytʿhaytʿeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | հայթհայթեց- (haytʿhaytʿecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հայթհայթեմ (haytʿhaytʿem) | հայթհայթես (haytʿhaytʿes) | հայթհայթէ (haytʿhaytʿē) | հայթհայթեմք (haytʿhaytʿemkʿ) | հայթհայթէք (haytʿhaytʿēkʿ) | հայթհայթեն (haytʿhaytʿen) | |
imperfect | հայթհայթէի, հայթհայթեի* (haytʿhaytʿēi, haytʿhaytʿei*) | հայթհայթէիր, հայթհայթեիր* (haytʿhaytʿēir, haytʿhaytʿeir*) | հայթհայթէր (haytʿhaytʿēr) | հայթհայթէաք, հայթհայթեաք* (haytʿhaytʿēakʿ, haytʿhaytʿeakʿ*) | հայթհայթէիք, հայթհայթեիք* (haytʿhaytʿēikʿ, haytʿhaytʿeikʿ*) | հայթհայթէին, հայթհայթեին* (haytʿhaytʿēin, haytʿhaytʿein*) | |
aorist | հայթհայթեցի (haytʿhaytʿecʿi) | հայթհայթեցեր (haytʿhaytʿecʿer) | հայթհայթեաց (haytʿhaytʿeacʿ) | հայթհայթեցաք (haytʿhaytʿecʿakʿ) | հայթհայթեցէք, հայթհայթեցիք (haytʿhaytʿecʿēkʿ, haytʿhaytʿecʿikʿ) | հայթհայթեցին (haytʿhaytʿecʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հայթհայթիցեմ (haytʿhaytʿicʿem) | հայթհայթիցես (haytʿhaytʿicʿes) | հայթհայթիցէ (haytʿhaytʿicʿē) | հայթհայթիցեմք (haytʿhaytʿicʿemkʿ) | հայթհայթիցէք (haytʿhaytʿicʿēkʿ) | հայթհայթիցեն (haytʿhaytʿicʿen) | |
aorist | հայթհայթեցից (haytʿhaytʿecʿicʿ) | հայթհայթեսցես (haytʿhaytʿescʿes) | հայթհայթեսցէ (haytʿhaytʿescʿē) | հայթհայթեսցուք (haytʿhaytʿescʿukʿ) | հայթհայթեսջիք (haytʿhaytʿesǰikʿ) | հայթհայթեսցեն (haytʿhaytʿescʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | հայթհայթեա՛ (haytʿhaytʿeá) | — | — | հայթհայթեցէ՛ք (haytʿhaytʿecʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | հայթհայթեսջի՛ր (haytʿhaytʿesǰír) | — | — | հայթհայթեսջի՛ք (haytʿhaytʿesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ հայթհայթեր (mí haytʿhaytʿer) | — | — | մի՛ հայթհայթէք (mí haytʿhaytʿēkʿ) | — | |
*rare |
mediopassive
infinitive | հայթհայթել, հայթհայթիլ* (haytʿhaytʿel, haytʿhaytʿil*) | participle | հայթհայթեցեալ, հայթհայթեալ (haytʿhaytʿecʿeal, haytʿhaytʿeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | հայթհայթեց- (haytʿhaytʿecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հայթհայթիմ (haytʿhaytʿim) | հայթհայթիս (haytʿhaytʿis) | հայթհայթի (haytʿhaytʿi) | հայթհայթիմք (haytʿhaytʿimkʿ) | հայթհայթիք (haytʿhaytʿikʿ) | հայթհայթին (haytʿhaytʿin) | |
imperfect | հայթհայթէի (haytʿhaytʿēi) | հայթհայթէիր (haytʿhaytʿēir) | հայթհայթէր, հայթհայթիւր (haytʿhaytʿēr, haytʿhaytʿiwr) | հայթհայթէաք (haytʿhaytʿēakʿ) | հայթհայթէիք (haytʿhaytʿēikʿ) | հայթհայթէին (haytʿhaytʿēin) | |
aorist | հայթհայթեցայ (haytʿhaytʿecʿay) | հայթհայթեցար (haytʿhaytʿecʿar) | հայթհայթեցաւ (haytʿhaytʿecʿaw) | հայթհայթեցաք (haytʿhaytʿecʿakʿ) | հայթհայթեցայք (haytʿhaytʿecʿaykʿ) | հայթհայթեցան (haytʿhaytʿecʿan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հայթհայթիցիմ (haytʿhaytʿicʿim) | հայթհայթիցիս (haytʿhaytʿicʿis) | հայթհայթիցի (haytʿhaytʿicʿi) | հայթհայթիցիմք (haytʿhaytʿicʿimkʿ) | հայթհայթիցիք (haytʿhaytʿicʿikʿ) | հայթհայթիցին (haytʿhaytʿicʿin) | |
aorist | հայթհայթեցայց (haytʿhaytʿecʿaycʿ) | հայթհայթեսցիս (haytʿhaytʿescʿis) | հայթհայթեսցի (haytʿhaytʿescʿi) | հայթհայթեսցուք (haytʿhaytʿescʿukʿ) | հայթհայթեսջիք (haytʿhaytʿesǰikʿ) | հայթհայթեսցին (haytʿhaytʿescʿin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | հայթհայթեա՛ց (haytʿhaytʿeácʿ) | — | — | հայթհայթեցարո՛ւք (haytʿhaytʿecʿarúkʿ) | — | |
cohortative | — | հայթհայթեսջի՛ր (haytʿhaytʿesǰír) | — | — | հայթհայթեսջի՛ք (haytʿhaytʿesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ հայթհայթիր (mí haytʿhaytʿir) | — | — | մի՛ հայթհայթիք (mí haytʿhaytʿikʿ) | — | |
*post-classical |