Definify.com
Definition 2024
հաստատեմ
հաստատեմ
Old Armenian
Verb
հաստատեմ • (hastatem) (aorist indicative հաստատեցի)
- (transitive) to affirm, to sustain; to prop, to confirm, to consolidate; to fortify, to comfort, to invigorate, to strengthen, to encourage
- հաստատեալ էր ի խորհրդեան ― hastateal ēr i xorhrdean ― he was resolute and decided in action
- հաստատել զերեսս, զձեռն, զմիտս ― hastatel zeress, zjeṙn, zmits ― to set out, to start, to proceed, to move on; to deliberate, to resolve, to purpose; to conduct or comport oneself, to act; to threaten
- (transitive) to restore, to mend, to revive, to refresh
- հաստատել զառաղջութիւն ― hastatel zaṙałǰutʿiwn ― to recover, improve or restore health
- (transitive) to assure, to guarantee, to attest, to certify, to witness, to approve, to corroborate; to legalize, to ratify
- (transitive) to institute, to found, to erect, to create, to make
- հաստատել անդրէն ― hastatel andrēn ― to reestablish
- (in the mediopassive, intransitive) to grow harder, to become stronger; to be confirmed, to take root in; to settle oneself firmly in, to stay
- հաստատեցան որդիք նորա ― hastatecʿan ordikʿ nora ― his children are grown up
- (in the mediopassive, intransitive) to be certified, assured, proved, confirmed
- (in the mediopassive, intransitive) to hope for, to rely on, to confide in, to be created
- (in the mediopassive, intransitive) to recover, to be restored, to come round again
- հաստատեցաւ յառողջութեան ― hastatecʿaw yaṙołǰutʿean ― he has recovered his health
- հաստատեցաւ ոգի նորա ― hastatecʿaw ogi nora ― he recovered his strength, his senses
Conjugation
active
infinitive | հաստատել (hastatel) | participle | հաստատեցեալ, հաստատեալ (hastatecʿeal, hastateal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | հաստատեց- (hastatecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հաստատեմ (hastatem) | հաստատես (hastates) | հաստատէ (hastatē) | հաստատեմք (hastatemkʿ) | հաստատէք (hastatēkʿ) | հաստատեն (hastaten) | |
imperfect | հաստատէի, հաստատեի* (hastatēi, hastatei*) | հաստատէիր, հաստատեիր* (hastatēir, hastateir*) | հաստատէր (hastatēr) | հաստատէաք, հաստատեաք* (hastatēakʿ, hastateakʿ*) | հաստատէիք, հաստատեիք* (hastatēikʿ, hastateikʿ*) | հաստատէին, հաստատեին* (hastatēin, hastatein*) | |
aorist | հաստատեցի (hastatecʿi) | հաստատեցեր (hastatecʿer) | հաստատեաց (hastateacʿ) | հաստատեցաք (hastatecʿakʿ) | հաստատեցէք, հաստատեցիք (hastatecʿēkʿ, hastatecʿikʿ) | հաստատեցին (hastatecʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հաստատիցեմ (hastaticʿem) | հաստատիցես (hastaticʿes) | հաստատիցէ (hastaticʿē) | հաստատիցեմք (hastaticʿemkʿ) | հաստատիցէք (hastaticʿēkʿ) | հաստատիցեն (hastaticʿen) | |
aorist | հաստատեցից (hastatecʿicʿ) | հաստատեսցես (hastatescʿes) | հաստատեսցէ (hastatescʿē) | հաստատեսցուք (hastatescʿukʿ) | հաստատեսջիք (hastatesǰikʿ) | հաստատեսցեն (hastatescʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | հաստատեա՛ (hastateá) | — | — | հաստատեցէ՛ք (hastatecʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | հաստատեսջի՛ր (hastatesǰír) | — | — | հաստատեսջի՛ք (hastatesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ հաստատեր (mí hastater) | — | — | մի՛ հաստատէք (mí hastatēkʿ) | — | |
*rare |
mediopassive
infinitive | հաստատել, հաստատիլ* (hastatel, hastatil*) | participle | հաստատեցեալ, հաստատեալ (hastatecʿeal, hastateal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | հաստատեց- (hastatecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հաստատիմ (hastatim) | հաստատիս (hastatis) | հաստատի (hastati) | հաստատիմք (hastatimkʿ) | հաստատիք (hastatikʿ) | հաստատին (hastatin) | |
imperfect | հաստատէի (hastatēi) | հաստատէիր (hastatēir) | հաստատէր, հաստատիւր (hastatēr, hastatiwr) | հաստատէաք (hastatēakʿ) | հաստատէիք (hastatēikʿ) | հաստատէին (hastatēin) | |
aorist | հաստատեցայ (hastatecʿay) | հաստատեցար (hastatecʿar) | հաստատեցաւ (hastatecʿaw) | հաստատեցաք (hastatecʿakʿ) | հաստատեցայք (hastatecʿaykʿ) | հաստատեցան (hastatecʿan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | հաստատիցիմ (hastaticʿim) | հաստատիցիս (hastaticʿis) | հաստատիցի (hastaticʿi) | հաստատիցիմք (hastaticʿimkʿ) | հաստատիցիք (hastaticʿikʿ) | հաստատիցին (hastaticʿin) | |
aorist | հաստատեցայց (hastatecʿaycʿ) | հաստատեսցիս (hastatescʿis) | հաստատեսցի (hastatescʿi) | հաստատեսցուք (hastatescʿukʿ) | հաստատեսջիք (hastatesǰikʿ) | հաստատեսցին (hastatescʿin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | հաստատեա՛ց (hastateácʿ) | — | — | հաստատեցարո՛ւք (hastatecʿarúkʿ) | — | |
cohortative | — | հաստատեսջի՛ր (hastatesǰír) | — | — | հաստատեսջի՛ք (hastatesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ հաստատիր (mí hastatir) | — | — | մի՛ հաստատիք (mí hastatikʿ) | — | |
*post-classical |
Descendants
- Armenian: հաստատել (hastatel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “հաստատեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy