Definify.com
Definition 2024
հեթանոսութիւն
հեթանոսութիւն
Old Armenian
Noun
հեթանոսութիւն • (hetʿanosutʿiwn)
Declension
n-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | հեթանոսութիւն (hetʿanosutʿiwn) | հեթանոսութիւնք (hetʿanosutʿiwnkʿ) | |
genitive | հեթանոսութեան (hetʿanosutʿean) | հեթանոսութեանց (hetʿanosutʿeancʿ) | |
dative | հեթանոսութեան (hetʿanosutʿean) | հեթանոսութեանց (hetʿanosutʿeancʿ) | |
accusative | հեթանոսութիւն (hetʿanosutʿiwn) | հեթանոսութիւնս (hetʿanosutʿiwns) | |
ablative | հեթանոսութենէ (hetʿanosutʿenē) | հեթանոսութեանց (hetʿanosutʿeancʿ) | |
instrumental | հեթանոսութեամբ (hetʿanosutʿeamb) | հեթանոսութեամբք (hetʿanosutʿeambkʿ) | |
locative | հեթանոսութեան (hetʿanosutʿean) | հեթանոսութիւնս (hetʿanosutʿiwns) |
Descendants
- Armenian: հեթանոսություն (hetʿanosutʿyun) (het’anosut’yun)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “հեթանոսութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy