Definify.com
Definition 2024
հնարաւոր
հնարաւոր
Old Armenian
Adjective
հնարաւոր • (hnarawor)
- possible, feasible, that can be made or done
- crafty, artful, capable, having the means; powerful, potent
Declension
i-a-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | հնարաւոր (hnarawor) | հնարաւորք (hnaraworkʿ) | |
genitive | հնարաւորի (hnarawori) | հնարաւորաց (hnaraworacʿ) | |
dative | հնարաւորի (hnarawori) | հնարաւորաց (hnaraworacʿ) | |
accusative | հնարաւոր (hnarawor) | հնարաւորս (hnarawors) | |
ablative | հնարաւորէ (hnaraworē) | հնարաւորաց (hnaraworacʿ) | |
instrumental | հնարաւորաւ (hnaraworaw) | հնարաւորաւք = հնարաւորօք (hnaraworawkʿ = hnaraworōkʿ) | |
locative | հնարաւորի (hnarawori) | հնարաւորս (hnarawors) |
Descendants
- Armenian: հնարավոր (hnaravor)
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “հնարաւոր”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “հնարաւոր”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy