Definify.com
Definition 2024
ճաշիմ
ճաշիմ
Old Armenian
Verb
ճաշիմ • (čašim)
- Alternative form of ճաշեմ (čašem)
Conjugation
mediopassive
| infinitive | ճաշել, ճաշիլ* (čašel, čašil*) | participle | ճաշեցեալ, ճաշեալ (čašecʿeal, čašeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | ճաշեց- (čašecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ճաշիմ (čašim) | ճաշիս (čašis) | ճաշի (čaši) | ճաշիմք (čašimkʿ) | ճաշիք (čašikʿ) | ճաշին (čašin) | |
| imperfect | ճաշէի (čašēi) | ճաշէիր (čašēir) | ճաշէր, ճաշիւր (čašēr, čašiwr) | ճաշէաք (čašēakʿ) | ճաշէիք (čašēikʿ) | ճաշէին (čašēin) | |
| aorist | ճաշեցայ (čašecʿay) | ճաշեցար (čašecʿar) | ճաշեցաւ (čašecʿaw) | ճաշեցաք (čašecʿakʿ) | ճաշեցայք (čašecʿaykʿ) | ճաշեցան (čašecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ճաշիցիմ (čašicʿim) | ճաշիցիս (čašicʿis) | ճաշիցի (čašicʿi) | ճաշիցիմք (čašicʿimkʿ) | ճաշիցիք (čašicʿikʿ) | ճաշիցին (čašicʿin) | |
| aorist | ճաշեցայց (čašecʿaycʿ) | ճաշեսցիս (čašescʿis) | ճաշեսցի (čašescʿi) | ճաշեսցուք (čašescʿukʿ) | ճաշեսջիք (čašesǰikʿ) | ճաշեսցին (čašescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ճաշեա՛ց (čašeácʿ) | — | — | ճաշեցարո՛ւք (čašecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | ճաշեսջի՛ր (čašesǰír) | — | — | ճաշեսջի՛ք (čašesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ճաշիր (mí čašir) | — | — | մի՛ ճաշիք (mí čašikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “ճաշիմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy