Definify.com
Definition 2024
միզեմ
միզեմ
Old Armenian
Verb
միզեմ • (mizem) (aorist indicative միզեցի)
- to urinate, to piss, to make water
- միզել անասնոց ― mizel anasnocʿ ― to stale
- միզել ստէպ ― mizel stēp ― to piss often but little
- ոչ թողուլ յամենայնէ որ զորմով միզիցէ ― očʿ tʿołul yamenaynē or zormov mizicʿē ― to destroy every male
Conjugation
active
infinitive | միզել (mizel) | participle | միզեցեալ, միզեալ (mizecʿeal, mizeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | միզեց- (mizecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | միզեմ (mizem) | միզես (mizes) | միզէ (mizē) | միզեմք (mizemkʿ) | միզէք (mizēkʿ) | միզեն (mizen) | |
imperfect | միզէի, միզեի* (mizēi, mizei*) | միզէիր, միզեիր* (mizēir, mizeir*) | միզէր (mizēr) | միզէաք, միզեաք* (mizēakʿ, mizeakʿ*) | միզէիք, միզեիք* (mizēikʿ, mizeikʿ*) | միզէին, միզեին* (mizēin, mizein*) | |
aorist | միզեցի (mizecʿi) | միզեցեր (mizecʿer) | միզեաց (mizeacʿ) | միզեցաք (mizecʿakʿ) | միզեցէք, միզեցիք (mizecʿēkʿ, mizecʿikʿ) | միզեցին (mizecʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | միզիցեմ (mizicʿem) | միզիցես (mizicʿes) | միզիցէ (mizicʿē) | միզիցեմք (mizicʿemkʿ) | միզիցէք (mizicʿēkʿ) | միզիցեն (mizicʿen) | |
aorist | միզեցից (mizecʿicʿ) | միզեսցես (mizescʿes) | միզեսցէ (mizescʿē) | միզեսցուք (mizescʿukʿ) | միզեսջիք (mizesǰikʿ) | միզեսցեն (mizescʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | միզեա՛ (mizeá) | — | — | միզեցէ՛ք (mizecʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | միզեսջի՛ր (mizesǰír) | — | — | միզեսջի՛ք (mizesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ միզեր (mí mizer) | — | — | մի՛ միզէք (mí mizēkʿ) | — | |
*rare |
Descendants
- Armenian: միզել (mizel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “միզեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy