Definify.com
Definition 2024
մոլորեմ
մոլորեմ
Old Armenian
Verb
մոլորեմ • (molorem) (aorist indicative մոլորեցի)
- Alternative form of մոլորիմ (molorim)
Conjugation
active
infinitive | մոլորել (molorel) | participle | մոլորեցեալ, մոլորեալ (molorecʿeal, moloreal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | մոլորեց- (molorecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մոլորեմ (molorem) | մոլորես (molores) | մոլորէ (molorē) | մոլորեմք (moloremkʿ) | մոլորէք (molorēkʿ) | մոլորեն (moloren) | |
imperfect | մոլորէի, մոլորեի* (molorēi, molorei*) | մոլորէիր, մոլորեիր* (molorēir, moloreir*) | մոլորէր (molorēr) | մոլորէաք, մոլորեաք* (molorēakʿ, moloreakʿ*) | մոլորէիք, մոլորեիք* (molorēikʿ, moloreikʿ*) | մոլորէին, մոլորեին* (molorēin, molorein*) | |
aorist | մոլորեցի (molorecʿi) | մոլորեցեր (molorecʿer) | մոլորեաց (moloreacʿ) | մոլորեցաք (molorecʿakʿ) | մոլորեցէք, մոլորեցիք (molorecʿēkʿ, molorecʿikʿ) | մոլորեցին (molorecʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մոլորիցեմ (moloricʿem) | մոլորիցես (moloricʿes) | մոլորիցէ (moloricʿē) | մոլորիցեմք (moloricʿemkʿ) | մոլորիցէք (moloricʿēkʿ) | մոլորիցեն (moloricʿen) | |
aorist | մոլորեցից (molorecʿicʿ) | մոլորեսցես (molorescʿes) | մոլորեսցէ (molorescʿē) | մոլորեսցուք (molorescʿukʿ) | մոլորեսջիք (moloresǰikʿ) | մոլորեսցեն (molorescʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | մոլորեա՛ (moloreá) | — | — | մոլորեցէ՛ք (molorecʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | մոլորեսջի՛ր (moloresǰír) | — | — | մոլորեսջի՛ք (moloresǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ մոլորեր (mí molorer) | — | — | մի՛ մոլորէք (mí molorēkʿ) | — | |
*rare |
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “մոլորեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy