Definify.com

Definition 2024

յագիմ

յագիմ

Old Armenian

Alternative forms

յագենամ ‎(yagenam)
յագչիմ ‎(yagčʿim)

Verb

յագիմ • ‎(yagim) (aorist indicative յագեցայ)

(intransitive) to be satisfied, to have one's fill

յագիմ յանչափս/կարի իմն‎ ― yagim yančʿapʿs/kari imn ― to glut, cram or gorge oneself with

չյագէր ի հայելոյ‎ ― čʿyagēr i hayeloy ― he was never tired of looking at

յագեալ‎ ― yageal ― (chemistry) saturated

Conjugation

mediopassive

person		singular			plural
infinitive		յագել, յագիլ* ‎(yagel, yagil*)		participle	յագեցեալ, յագեալ ‎(yagecʿeal, yageal)
causative		յագեցուցանեմ ‎(yagecʿucʿanem)		aorist stem	յագեց- ‎(yagecʿ-)
person		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
indicative		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	յագիմ ‎(yagim)	յագիս ‎(yagis)	յագի ‎(yagi)	յագիմք ‎(yagimkʿ)	յագիք ‎(yagikʿ)	յագին ‎(yagin)
	imperfect	յագէի ‎(yagēi)	յագէիր ‎(yagēir)	յագէր, յագիւր ‎(yagēr, yagiwr)	յագէաք ‎(yagēakʿ)	յագէիք ‎(yagēikʿ)	յագէին ‎(yagēin)
	aorist	յագեցայ ‎(yagecʿay)	յագեցար ‎(yagecʿar)	յագեցաւ ‎(yagecʿaw)	յագեցաք ‎(yagecʿakʿ)	յագեցայք ‎(yagecʿaykʿ)	յագեցան ‎(yagecʿan)
subjunctive		ես	դու	նա	մեք	դուք	նոքա
	present	յագիցիմ ‎(yagicʿim)	յագիցիս ‎(yagicʿis)	յագիցի ‎(yagicʿi)	յագիցիմք ‎(yagicʿimkʿ)	յագիցիք ‎(yagicʿikʿ)	յագիցին ‎(yagicʿin)
	aorist	յագեցայց ‎(yagecʿaycʿ)	յագեսցիս ‎(yagescʿis)	յագեսցի ‎(yagescʿi)	յագեսցուք ‎(yagescʿukʿ)	յագեսջիք ‎(yagesǰikʿ)	յագեսցին ‎(yagescʿin)
imperatives		—	(դու)	—	—	(դուք)	—
	imperative	—	յագի՛ր ‎(yagír)	—	—	յագեցարո՛ւք ‎(yagecʿarúkʿ)	—
	cohortative	—	յագեսջի՛ր ‎(yagesǰír)	—	—	յագեսջի՛ք ‎(yagesǰíkʿ)	—
	prohibitive	—	մի՛ յագիր ‎(mí yagir)	—	—	մի՛ յագիք ‎(mí yagikʿ)	—
post-classical the plural imperative can also be յագերո՛ւք* ‎(yagerúkʿ)

Descendants

Armenian: հագել ‎(hagel), հագենալ ‎(hagenal)

References

Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “յագիմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy