Definify.com
Definition 2024
յատակեմ
յատակեմ
Old Armenian
Verb
յատակեմ • (yatakem)
- (transitive) to raze to the ground, to cast down, to dismantle, to cast to the earth, to overthrow, to destroy, to demolish utterly
- (transitive, figuratively) to exterminate, to annihilate, to kill, to cause to perish
- (transitive) to pave, to flag, to cover with pavement
Conjugation
active
infinitive | յատակել (yatakel) | participle | յատակեցեալ, յատակեալ (yatakecʿeal, yatakeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | յատակեց- (yatakecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | յատակեմ (yatakem) | յատակես (yatakes) | յատակէ (yatakē) | յատակեմք (yatakemkʿ) | յատակէք (yatakēkʿ) | յատակեն (yataken) | |
imperfect | յատակէի, յատակեի* (yatakēi, yatakei*) | յատակէիր, յատակեիր* (yatakēir, yatakeir*) | յատակէր (yatakēr) | յատակէաք, յատակեաք* (yatakēakʿ, yatakeakʿ*) | յատակէիք, յատակեիք* (yatakēikʿ, yatakeikʿ*) | յատակէին, յատակեին* (yatakēin, yatakein*) | |
aorist | յատակեցի (yatakecʿi) | յատակեցեր (yatakecʿer) | յատակեաց (yatakeacʿ) | յատակեցաք (yatakecʿakʿ) | յատակեցէք, յատակեցիք (yatakecʿēkʿ, yatakecʿikʿ) | յատակեցին (yatakecʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | յատակիցեմ (yatakicʿem) | յատակիցես (yatakicʿes) | յատակիցէ (yatakicʿē) | յատակիցեմք (yatakicʿemkʿ) | յատակիցէք (yatakicʿēkʿ) | յատակիցեն (yatakicʿen) | |
aorist | յատակեցից (yatakecʿicʿ) | յատակեսցես (yatakescʿes) | յատակեսցէ (yatakescʿē) | յատակեսցուք (yatakescʿukʿ) | յատակեսջիք (yatakesǰikʿ) | յատակեսցեն (yatakescʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | յատակեա՛ (yatakeá) | — | — | յատակեցէ՛ք (yatakecʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | յատակեսջի՛ր (yatakesǰír) | — | — | յատակեսջի՛ք (yatakesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ յատակեր (mí yataker) | — | — | մի՛ յատակէք (mí yatakēkʿ) | — | |
*rare |
mediopassive
infinitive | յատակել, յատակիլ* (yatakel, yatakil*) | participle | յատակեցեալ, յատակեալ (yatakecʿeal, yatakeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | յատակեց- (yatakecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | յատակիմ (yatakim) | յատակիս (yatakis) | յատակի (yataki) | յատակիմք (yatakimkʿ) | յատակիք (yatakikʿ) | յատակին (yatakin) | |
imperfect | յատակէի (yatakēi) | յատակէիր (yatakēir) | յատակէր, յատակիւր (yatakēr, yatakiwr) | յատակէաք (yatakēakʿ) | յատակէիք (yatakēikʿ) | յատակէին (yatakēin) | |
aorist | յատակեցայ (yatakecʿay) | յատակեցար (yatakecʿar) | յատակեցաւ (yatakecʿaw) | յատակեցաք (yatakecʿakʿ) | յատակեցայք (yatakecʿaykʿ) | յատակեցան (yatakecʿan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | յատակիցիմ (yatakicʿim) | յատակիցիս (yatakicʿis) | յատակիցի (yatakicʿi) | յատակիցիմք (yatakicʿimkʿ) | յատակիցիք (yatakicʿikʿ) | յատակիցին (yatakicʿin) | |
aorist | յատակեցայց (yatakecʿaycʿ) | յատակեսցիս (yatakescʿis) | յատակեսցի (yatakescʿi) | յատակեսցուք (yatakescʿukʿ) | յատակեսջիք (yatakesǰikʿ) | յատակեսցին (yatakescʿin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | յատակեա՛ց (yatakeácʿ) | — | — | յատակեցարո՛ւք (yatakecʿarúkʿ) | — | |
cohortative | — | յատակեսջի՛ր (yatakesǰír) | — | — | յատակեսջի՛ք (yatakesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ յատակիր (mí yatakir) | — | — | մի՛ յատակիք (mí yatakikʿ) | — | |
*post-classical |
Descendants
- Armenian: հատակել (hatakel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “յատակեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “յատակեմ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy