Definify.com
Definition 2024
նիրհամ
նիրհամ
Old Armenian
Verb
նիրհամ • (nirham)
- Alternative form of նիրհեմ (nirhem)
Conjugation
active
infinitive | նիրհալ (nirhal) | participle | նիրհացեալ (nirhacʿeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | նիրհաց- (nirhacʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | նիրհամ (nirham) | նիրհաս (nirhas) | նիրհայ (nirhay) | նիրհամք (nirhamkʿ) | նիրհայք (nirhaykʿ) | նիրհան (nirhan) | |
imperfect | նիրհայի (nirhayi) | նիրհայիր (nirhayir) | նիրհայր (nirhayr) | նիրհայաք (nirhayakʿ) | նիրհայիք (nirhayikʿ) | նիրհային (nirhayin) | |
aorist | նիրհացի (nirhacʿi) | նիրհացեր (nirhacʿer) | նիրհաց (nirhacʿ) | նիրհացաք (nirhacʿakʿ) | նիրհացէք, նիրհացիք (nirhacʿēkʿ, nirhacʿikʿ) | նիրհացին (nirhacʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | նիրհայցեմ (nirhaycʿem) | նիրհայցես (nirhaycʿes) | նիրհայցէ (nirhaycʿē) | նիրհայցեմք (nirhaycʿemkʿ) | նիրհայցէք (nirhaycʿēkʿ) | նիրհայցեն (nirhaycʿen) | |
aorist | նիրհացից (nirhacʿicʿ) | նիրհասցես (nirhascʿes) | նիրհասցէ (nirhascʿē) | նիրհասցուք (nirhascʿukʿ) | նիրհասջիք (nirhasǰikʿ) | նիրհասցեն (nirhascʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | նիրհա՛ (nirhá) | — | — | նիրհացէ՛ք (nirhacʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | նիրհասջի՛ր (nirhasǰír) | — | — | նիրհասջի՛ք (nirhasǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ նիրհար (mí nirhar) | — | — | մի՛ նիրհայք (mí nirhaykʿ) | — |
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “նիրհամ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy