Definify.com
Definition 2024
ոմն
ոմն
Old Armenian
Etymology
From ո (o). For the suffix see -եմն (-emn).
Pronoun
ոմն • (omn)
- (indefinite) some, certain, someone, one (of animate objects)
- այր ոմն ― ayr omn ― a man
- կին ոմն անուն Մարգարիտա ― kin omn anun Margarita ― a woman named Margaret
- ոմն քաղցեալ եւ ոմն արբեալ ― omn kʿałcʿeal ew omn arbeal ― one is dying of hunger while another is drunk
- ոմանք մեծատունք եւ ոմանք աղքատք ― omankʿ mecatunkʿ ew omankʿ ałkʿatkʿ ― some are rich and others poor
- ցրուեցան ոմն յայս եւ ոմն յայն կոյս ― cʿruecʿan omn yays ew omn yayn koys ― they are scattered here and there
- զոմանս տեսի անցանել ընդ գետն, ոմանք ի լուղ, եւ ոմանք ի նաւակի ― zomans tesi ancʿanel ənd getn, omankʿ i luł, ew omankʿ i nawaki ― I saw several crossing the river, some swimming, others in a boat
Declension
n-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | ոմն (omn) | ոմանք (omankʿ) | |
genitive | ուրումն, որումն (urumn, orumn) | ոմանց (omancʿ) | |
dative | ումեմն, ուրեմն (umemn, uremn) | ոմանց (omancʿ) | |
accusative | ոմն (omn) | ոմանս (omans) | |
ablative | ումեմնէ (umemnē) | ոմանց (omancʿ) | |
instrumental | ոմամբ (omamb) | ոմամբք (omambkʿ) | |
locative | ումեմն, ուրեմն (umemn, uremn) | ոմանս (omans) | |
genitive ոման (oman) is also attested |
Synonyms
- ոք (okʿ)
Descendants
- Armenian: ոմն (omn), ոմանք (omankʿ), ոմանց (omancʿ)
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “ոմն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “ոմն”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “ոմն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Abrahamyan, Ašot (1976) Grabari jeṙnark [A Handbook of Old Armenian] (in Armenian), 4th edition, Yerevan: Luys