Definify.com
Definition 2024
որձաքար
որձաքար
Armenian
Noun
որձաքար • (orjakʿar)
Declension
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
nominative | որձաքար (orjakʿar) | որձաքարեր (orjakʿarer) | ||
dative | որձաքարի (orjakʿari) | որձաքարերի (orjakʿareri) | ||
ablative | որձաքարից (orjakʿaricʿ) | որձաքարերից (orjakʿarericʿ) | ||
instrumental | որձաքարով (orjakʿarov) | որձաքարերով (orjakʿarerov) | ||
locative | որձաքարում (orjakʿarum) | որձաքարերում (orjakʿarerum) | ||
definite forms | ||||
nominative | որձաքարը/որձաքարն (orjakʿarə/orjakʿarn) | որձաքարերը/որձաքարերն (orjakʿarerə/orjakʿarern) | ||
dative | որձաքարին (orjakʿarin) | որձաքարերին (orjakʿarerin) | ||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | որձաքարս (orjakʿars) | որձաքարերս (orjakʿarers) | ||
dative | որձաքարիս (orjakʿaris) | որձաքարերիս (orjakʿareris) | ||
ablative | որձաքարիցս (orjakʿaricʿs) | որձաքարերիցս (orjakʿarericʿs) | ||
instrumental | որձաքարովս (orjakʿarovs) | որձաքարերովս (orjakʿarerovs) | ||
locative | որձաքարումս (orjakʿarums) | որձաքարերումս (orjakʿarerums) | ||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | որձաքարդ (orjakʿard) | որձաքարերդ (orjakʿarerd) | ||
dative | որձաքարիդ (orjakʿarid) | որձաքարերիդ (orjakʿarerid) | ||
ablative | որձաքարիցդ (orjakʿaricʿd) | որձաքարերիցդ (orjakʿarericʿd) | ||
instrumental | որձաքարովդ (orjakʿarovd) | որձաքարերովդ (orjakʿarerovd) | ||
locative | որձաքարումդ (orjakʿarumd) | որձաքարերումդ (orjakʿarerumd) |
References
- Hacʿagorcyan, Z. A.; Darbinyan, A. H.; Hovumyan, N. G.; Srvanjtyan, G. H. (1988), “որձաքար”, in Arešyan G. L. et al., editors, Ṙus-hayeren politexnikakan baṙaran. Hay-ṙuseren politexnikakan baṙaran [Russian–Armenian Polytechnic Dictionary. Armenian—Russian Polytechnic Dictionary], Yerevan: Haykakan sovetakan hanragitarani glxavor xmbagrutʿyun, page 635c
- Galstyan E. H., editor (1984), “որձաքար”, in Hay-ṙuseren baṙaran [Armenian–Russian Dictionary], Yerevan: Academy Press
Old Armenian
Etymology
From որձ (orj, “hard, rugged”) + -ա- (-a-) + քար (kʿar).
Noun
որձաքար • (orjakʿar)
- hard stone
Declension
i-a-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | որձաքար (orjakʿar) | որձաքարք (orjakʿarkʿ) | |
genitive | որձաքարի (orjakʿari) | որձաքարաց (orjakʿaracʿ) | |
dative | որձաքարի (orjakʿari) | որձաքարաց (orjakʿaracʿ) | |
accusative | որձաքար (orjakʿar) | որձաքարս (orjakʿars) | |
ablative | որձաքարէ (orjakʿarē) | որձաքարաց (orjakʿaracʿ) | |
instrumental | որձաքարաւ (orjakʿaraw) | որձաքարաւք = որձաքարօք (orjakʿarawkʿ = orjakʿarōkʿ) | |
locative | որձաքարի (orjakʿari) | որձաքարս (orjakʿars) |
Descendants
- Armenian: որձաքար (orjakʿar)
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “որձաքար”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy