Definify.com
Definition 2024
որսամ
որսամ
Old Armenian
Verb
որսամ • (orsam)
- to chase, to hunt, to go a hunting or shooting, to shoot
- որսալ հաւս ― orsal haws ― to fowl
- ձուկն որսալ ― jukn orsal ― to fish
- աղուէս որսալ ― ałuēs orsal ― to hunt a fox
- որսալ զյաջողութիւն աւուրց ― orsal zyaǰołutʿiwn awurcʿ ― to watch the propitious moment or favourable occasion
- որսալ փառս կամ պատիւս ― orsal pʿaṙs kam patiws ― to go in search of honour or glory
- (figuratively) to try or endeavour to win or to seduce, to wrap up or involve in snares, to surprise, to entrap
- որսալ զհոգիս ― orsal zhogis ― to prey upon souls
- որսալ զոք ― orsal zokʿ ― to catch or entrap a person, to insnare; (figuratively) to captivate, to win; to entice, to attract, to allure, to flatter
- որսալ զսիրտ ուրուք ― orsal zsirt urukʿ ― to gain a person's heart
- որսալ զոք բանիւ ― orsal zokʿ baniw ― to win a person with fair speech
- որսալ ինչ բանս ի բերանոյ ուրուք ― orsal inčʿ bans i beranoy urukʿ ― to entangle a person in his own words
Conjugation
active
| infinitive | որսալ (orsal) | participle | որսացեալ (orsacʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | որսաց- (orsacʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | որսամ (orsam) | որսաս (orsas) | որսայ (orsay) | որսամք (orsamkʿ) | որսայք (orsaykʿ) | որսան (orsan) | |
| imperfect | որսայի (orsayi) | որսայիր (orsayir) | որսայր (orsayr) | որսայաք (orsayakʿ) | որսայիք (orsayikʿ) | որսային (orsayin) | |
| aorist | որսացի (orsacʿi) | որսացեր (orsacʿer) | որսաց (orsacʿ) | որսացաք (orsacʿakʿ) | որսացէք, որսացիք (orsacʿēkʿ, orsacʿikʿ) | որսացին (orsacʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | որսայցեմ (orsaycʿem) | որսայցես (orsaycʿes) | որսայցէ (orsaycʿē) | որսայցեմք (orsaycʿemkʿ) | որսայցէք (orsaycʿēkʿ) | որսայցեն (orsaycʿen) | |
| aorist | որսացից (orsacʿicʿ) | որսասցես (orsascʿes) | որսասցէ (orsascʿē) | որսասցուք (orsascʿukʿ) | որսասջիք (orsasǰikʿ) | որսասցեն (orsascʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | որսա՛ (orsá) | — | — | - (-) | — | |
| cohortative | — | որսասջի՛ր (orsasǰír) | — | — | որսասջի՛ք (orsasǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ որսար (mí orsar) | — | — | մի՛ որսայք (mí orsaykʿ) | — | |
mediopassive
| infinitive | որսալ (orsal) | participle | որսացեալ (orsacʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | որսաց- (orsacʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | որսամ (orsam) | որսաս (orsas) | որսայ (orsay) | որսամք (orsamkʿ) | որսայք (orsaykʿ) | որսան (orsan) | |
| imperfect | որսայի (orsayi) | որսայիր (orsayir) | որսայր (orsayr) | որսայաք (orsayakʿ) | որսայիք (orsayikʿ) | որսային (orsayin) | |
| aorist | որսացայ (orsacʿay) | որսացար (orsacʿar) | որսացաւ (orsacʿaw) | որսացաք (orsacʿakʿ) | որսացայք (orsacʿaykʿ) | որսացան (orsacʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | որսայցիմ (orsaycʿim) | որսայցիս (orsaycʿis) | որսայցի (orsaycʿi) | որսայցիմք (orsaycʿimkʿ) | որսայցիք (orsaycʿikʿ) | որսայցին (orsaycʿin) | |
| aorist | որսացայց (orsacʿaycʿ) | որսասցիս (orsascʿis) | որսասցի (orsascʿi) | որսասցուք (orsascʿukʿ) | որսասջիք (orsasǰikʿ) | որսասցին (orsascʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | որսացի՛ր (orsacʿír) | — | — | որսացարո՛ւք (orsacʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | որսասջի՛ր (orsasǰír) | — | — | որսասջի՛ք (orsasǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ որսար (mí orsar) | — | — | մի՛ որսայք (mí orsaykʿ) | — | |
Descendants
- Armenian: որսալ (orsal)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “որսամ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy