Definify.com
Definition 2024
ունայնութիւն
ունայնութիւն
Old Armenian
Noun
ունայնութիւն • (unaynutʿiwn)
- vanity
- ունայնութեան պաշտամունք ― unaynutʿean paštamunkʿ ― superstition
- ունայնութիւն ունայնութեանց, ամենայն ինչ ընդունայն է ― unaynutʿiwn unaynutʿeancʿ, amenayn inčʿ əndunayn ē ― vanity of vanities, all is vanity
- inutility, futility
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | ունայնութիւն (unaynutʿiwn) | ունայնութիւնք (unaynutʿiwnkʿ) | |
| genitive | ունայնութեան (unaynutʿean) | ունայնութեանց (unaynutʿeancʿ) | |
| dative | ունայնութեան (unaynutʿean) | ունայնութեանց (unaynutʿeancʿ) | |
| accusative | ունայնութիւն (unaynutʿiwn) | ունայնութիւնս (unaynutʿiwns) | |
| ablative | ունայնութենէ (unaynutʿenē) | ունայնութեանց (unaynutʿeancʿ) | |
| instrumental | ունայնութեամբ (unaynutʿeamb) | ունայնութեամբք (unaynutʿeambkʿ) | |
| locative | ունայնութեան (unaynutʿean) | ունայնութիւնս (unaynutʿiwns) |
Descendants
- Armenian: ունայնություն (unaynutʿyun) (unaynut’yun)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “ունայնութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy]]