Definify.com
Definition 2024
ստրկութիւն
ստրկութիւն
Old Armenian
Noun
ստրկութիւն • (strkutʿiwn)
Declension
n-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | ստրկութիւն (strkutʿiwn) | ստրկութիւնք (strkutʿiwnkʿ) | |
genitive | ստրկութեան (strkutʿean) | ստրկութեանց (strkutʿeancʿ) | |
dative | ստրկութեան (strkutʿean) | ստրկութեանց (strkutʿeancʿ) | |
accusative | ստրկութիւն (strkutʿiwn) | ստրկութիւնս (strkutʿiwns) | |
ablative | ստրկութենէ (strkutʿenē) | ստրկութեանց (strkutʿeancʿ) | |
instrumental | ստրկութեամբ (strkutʿeamb) | ստրկութեամբք (strkutʿeambkʿ) | |
locative | ստրկութեան (strkutʿean) | ստրկութիւնս (strkutʿiwns) |
Descendants
- Armenian: ստրկություն (strkutʿyun)
References
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “ստրկութիւն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “ստրկութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy