Definify.com
Definition 2024
վայրկեան
վայրկեան
Old Armenian
Noun
վայրկեան • (vayrkean)
- minute; moment, instant, point
- վայրկեան մի, վայրկենի մի ― vayrkean mi, vayrkeni mi ― a moment, a little time
- ի վայրկեան ժամանակի, ի միում վայրկենի ― i vayrkean žamanaki, i mium vayrkeni ― in a moment, at that moment, instantly; directly, incontinently, instantaneously
Declension
i-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | վայրկեան (vayrkean) | վայրկեանք (vayrkeankʿ) | |
| genitive | վայրկենի (vayrkeni) | վայրկենից (vayrkenicʿ) | |
| dative | վայրկենի (vayrkeni) | վայրկենից (vayrkenicʿ) | |
| accusative | վայրկեան (vayrkean) | վայրկեանս (vayrkeans) | |
| ablative | վայրկենէ (vayrkenē) | վայրկենից (vayrkenicʿ) | |
| instrumental | վայրկենիւ (vayrkeniw) | վայրկենիւք (vayrkeniwkʿ) | |
| locative | վայրկենի (vayrkeni) | վայրկեանս (vayrkeans) |
Descendants
- Armenian: վայրկյան (vayrkyan)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “վայրկեան”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “վայր”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935