Definify.com
Definition 2024
վիճեմ
վիճեմ
Old Armenian
Alternative forms
- վիճիմ (vičim)
Verb
վիճեմ • (vičem) (aorist indicative վիճեցի)
- to dispute, to argue, to contest, to squabble, to wrangle, to discuss, to debate, to brawl, to quarrel, to attack, to fight
Conjugation
active
| infinitive | վիճել (vičel) | participle | վիճեցեալ, վիճեալ (vičecʿeal, vičeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | վիճեց- (vičecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վիճեմ (vičem) | վիճես (vičes) | վիճէ (vičē) | վիճեմք (vičemkʿ) | վիճէք (vičēkʿ) | վիճեն (vičen) | |
| imperfect | վիճէի, վիճեի* (vičēi, vičei*) | վիճէիր, վիճեիր* (vičēir, vičeir*) | վիճէր (vičēr) | վիճէաք, վիճեաք* (vičēakʿ, vičeakʿ*) | վիճէիք, վիճեիք* (vičēikʿ, vičeikʿ*) | վիճէին, վիճեին* (vičēin, vičein*) | |
| aorist | վիճեցի (vičecʿi) | վիճեցեր (vičecʿer) | վիճեաց (vičeacʿ) | վիճեցաք (vičecʿakʿ) | վիճեցէք, վիճեցիք (vičecʿēkʿ, vičecʿikʿ) | վիճեցին (vičecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | վիճիցեմ (vičicʿem) | վիճիցես (vičicʿes) | վիճիցէ (vičicʿē) | վիճիցեմք (vičicʿemkʿ) | վիճիցէք (vičicʿēkʿ) | վիճիցեն (vičicʿen) | |
| aorist | վիճեցից (vičecʿicʿ) | վիճեսցես (vičescʿes) | վիճեսցէ (vičescʿē) | վիճեսցուք (vičescʿukʿ) | վիճեսջիք (vičesǰikʿ) | վիճեսցեն (vičescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | վիճեա՛ (vičeá) | — | — | վիճեցէ՛ք (vičecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | վիճեսջի՛ր (vičesǰír) | — | — | վիճեսջի՛ք (vičesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ վիճեր (mí vičer) | — | — | մի՛ վիճէք (mí vičēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
Descendants
- Armenian: վիճել (vičel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “վիճեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy