Definify.com
Definition 2025
տանջեմ
տանջեմ
Old Armenian
Verb
տանջեմ • (tanǰem) (aorist indicative տանջեցի)
- (transitive) to torment, to torture, to rack, to afflict, to cause to suffer, to harrow
- (intransitive) to be tormented, to suffer tortures
- զանհնարին տանջանս տանջի ― zanhnarin tanǰans tanǰi ― he suffers cruel torments
- տանջին զանմահ մահն ― tanǰin zanmah mahn ― they die eternal death
Conjugation
active
| infinitive | տանջել (tanǰel) | participle | տանջեցեալ, տանջեալ (tanǰecʿeal, tanǰeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | տանջեց- (tanǰecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | տանջեմ (tanǰem) | տանջես (tanǰes) | տանջէ (tanǰē) | տանջեմք (tanǰemkʿ) | տանջէք (tanǰēkʿ) | տանջեն (tanǰen) | |
| imperfect | տանջէի, տանջեի* (tanǰēi, tanǰei*) | տանջէիր, տանջեիր* (tanǰēir, tanǰeir*) | տանջէր (tanǰēr) | տանջէաք, տանջեաք* (tanǰēakʿ, tanǰeakʿ*) | տանջէիք, տանջեիք* (tanǰēikʿ, tanǰeikʿ*) | տանջէին, տանջեին* (tanǰēin, tanǰein*) | |
| aorist | տանջեցի (tanǰecʿi) | տանջեցեր (tanǰecʿer) | տանջեաց (tanǰeacʿ) | տանջեցաք (tanǰecʿakʿ) | տանջեցէք, տանջեցիք (tanǰecʿēkʿ, tanǰecʿikʿ) | տանջեցին (tanǰecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | տանջիցեմ (tanǰicʿem) | տանջիցես (tanǰicʿes) | տանջիցէ (tanǰicʿē) | տանջիցեմք (tanǰicʿemkʿ) | տանջիցէք (tanǰicʿēkʿ) | տանջիցեն (tanǰicʿen) | |
| aorist | տանջեցից (tanǰecʿicʿ) | տանջեսցես (tanǰescʿes) | տանջեսցէ (tanǰescʿē) | տանջեսցուք (tanǰescʿukʿ) | տանջեսջիք (tanǰesǰikʿ) | տանջեսցեն (tanǰescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | տանջեա՛ (tanǰeá) | — | — | տանջեցէ՛ք (tanǰecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | տանջեսջի՛ր (tanǰesǰír) | — | — | տանջեսջի՛ք (tanǰesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ տանջեր (mí tanǰer) | — | — | մի՛ տանջէք (mí tanǰēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | տանջել, տանջիլ* (tanǰel, tanǰil*) | participle | տանջեցեալ, տանջեալ (tanǰecʿeal, tanǰeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | տանջեց- (tanǰecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | տանջիմ (tanǰim) | տանջիս (tanǰis) | տանջի (tanǰi) | տանջիմք (tanǰimkʿ) | տանջիք (tanǰikʿ) | տանջին (tanǰin) | |
| imperfect | տանջէի (tanǰēi) | տանջէիր (tanǰēir) | տանջէր, տանջիւր (tanǰēr, tanǰiwr) | տանջէաք (tanǰēakʿ) | տանջէիք (tanǰēikʿ) | տանջէին (tanǰēin) | |
| aorist | տանջեցայ (tanǰecʿay) | տանջեցար (tanǰecʿar) | տանջեցաւ (tanǰecʿaw) | տանջեցաք (tanǰecʿakʿ) | տանջեցայք (tanǰecʿaykʿ) | տանջեցան (tanǰecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | տանջիցիմ (tanǰicʿim) | տանջիցիս (tanǰicʿis) | տանջիցի (tanǰicʿi) | տանջիցիմք (tanǰicʿimkʿ) | տանջիցիք (tanǰicʿikʿ) | տանջիցին (tanǰicʿin) | |
| aorist | տանջեցայց (tanǰecʿaycʿ) | տանջեսցիս (tanǰescʿis) | տանջեսցի (tanǰescʿi) | տանջեսցուք (tanǰescʿukʿ) | տանջեսջիք (tanǰesǰikʿ) | տանջեսցին (tanǰescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | տանջեա՛ց (tanǰeácʿ) | — | — | տանջեցարո՛ւք (tanǰecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | տանջեսջի՛ր (tanǰesǰír) | — | — | տանջեսջի՛ք (tanǰesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ տանջիր (mí tanǰir) | — | — | մի՛ տանջիք (mí tanǰikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: տանջել (tanǰel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “տանջեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy