Definify.com
Definition 2024
տափ
տափ
Armenian
Noun
տափ • (tapʿ)
- plain, flat country or district
- earth
- arable land
Declension
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | տափ (tapʿ) | տափեր (tapʿer) | ||
| dative | տափի (tapʿi) | տափերի (tapʿeri) | ||
| ablative | տափից (tapʿicʿ) | տափերից (tapʿericʿ) | ||
| instrumental | տափով (tapʿov) | տափերով (tapʿerov) | ||
| locative | տափում (tapʿum) | տափերում (tapʿerum) | ||
| definite forms | ||||
| nominative | տափը/տափն (tapʿə/tapʿn) | տափերը/տափերն (tapʿerə/tapʿern) | ||
| dative | տափին (tapʿin) | տափերին (tapʿerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | տափս (tapʿs) | տափերս (tapʿers) | ||
| dative | տափիս (tapʿis) | տափերիս (tapʿeris) | ||
| ablative | տափիցս (tapʿicʿs) | տափերիցս (tapʿericʿs) | ||
| instrumental | տափովս (tapʿovs) | տափերովս (tapʿerovs) | ||
| locative | տափումս (tapʿums) | տափերումս (tapʿerums) | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | տափդ (tapʿd) | տափերդ (tapʿerd) | ||
| dative | տափիդ (tapʿid) | տափերիդ (tapʿerid) | ||
| ablative | տափիցդ (tapʿicʿd) | տափերիցդ (tapʿericʿd) | ||
| instrumental | տափովդ (tapʿovd) | տափերովդ (tapʿerovd) | ||
| locative | տափումդ (tapʿumd) | տափերումդ (tapʿerumd) | ||
Derived terms
|
Old Armenian
Etymology
The origin is uncertain.
Noun
տափ • (tapʿ)
- plain, flat country or district
Derived terms
Terms derived from տափ (tapʿ)
|
|
|
Descendants
- Armenian: տափ (tapʿ)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “տափ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “տափ”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “տափ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935