Old Armenian

Noun

տի • ‎(ti)

1. (usually in the plural) age, years, time of life

   տիք մանկութեան‎ ― tikʿ mankutʿean ― infancy, tender age, first period of life

   անլիութիւն տիոց‎ ― anliutʿiwn tiocʿ ― immaturity, unripe age

   տիք ծերութեան‎ ― tikʿ cerutʿean ― old age

   ի տղայ տիոց, անդստին յառաջին տիոցն‎ ― i tłay tiocʿ, andstin yaṙaǰin tiocʿn ― from one's infancy; from one's boyish or girlish days, from boyhood or girlhood

   ի մատաղ/ի մանուկ տիոց‎ ― i matał/i manuk tiocʿ ― from one's earliest years

   ի հասակ եւ ի տիս հասեալ‎ ― i hasak ew i tis haseal ― grown up

   ի կատարեալ տիս հասեալ‎ ― i katareal tis haseal ― arrived at years of discretion

   յերեքտասանամեան տի‎ ― yerekʿtasanamean ti ― thirteen years old

   մանկագոյն տիովք‎ ― mankagoyn tiovkʿ ― young, in infancy

   ի նոյն տիս հասակաց, հաւասար տիօք‎ ― i noyn tis hasakacʿ, hawasar tiōkʿ ― of the same age, coetaneous

2. (usually in the plural) century

Declension

Derived terms

Descendants

• Armenian: տիք ‎(tikʿ)

References

• Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “տիք”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “տի”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Ačaṙean, Hračʿeay (1971–1979), “տի”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Dictionary of Armenian Root Words] (in Armenian), 2nd edition, Yerevan: University Press, published 1926–1935