Definify.com
Definition 2024
փայլեմ
փայլեմ
Old Armenian
Verb
փայլեմ • (pʿaylem) (aorist indicative փայլեցի)
- (intransitive) to shine, to glitter, to gleam, to flash, to sparkle, to glisten, to be resplendent
- խնդութիւն փայլէ յաչս նորա ― xndutʿiwn pʿaylē yačʿs nora ― joy shines in his looks
- (transitive) to cause to shine, to give a lustre or brightness to, to polish, to furbish, to burnish
Conjugation
active
infinitive | փայլել (pʿaylel) | participle | փայլեցեալ, փայլեալ (pʿaylecʿeal, pʿayleal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | փայլեցուցանեմ (pʿaylecʿucʿanem) | aorist stem | փայլեց- (pʿaylecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | փայլեմ (pʿaylem) | փայլես (pʿayles) | փայլէ (pʿaylē) | փայլեմք (pʿaylemkʿ) | փայլէք (pʿaylēkʿ) | փայլեն (pʿaylen) | |
imperfect | փայլէի, փայլեի* (pʿaylēi, pʿaylei*) | փայլէիր, փայլեիր* (pʿaylēir, pʿayleir*) | փայլէր (pʿaylēr) | փայլէաք, փայլեաք* (pʿaylēakʿ, pʿayleakʿ*) | փայլէիք, փայլեիք* (pʿaylēikʿ, pʿayleikʿ*) | փայլէին, փայլեին* (pʿaylēin, pʿaylein*) | |
aorist | փայլեցի (pʿaylecʿi) | փայլեցեր (pʿaylecʿer) | փայլեաց (pʿayleacʿ) | փայլեցաք (pʿaylecʿakʿ) | փայլեցէք, փայլեցիք (pʿaylecʿēkʿ, pʿaylecʿikʿ) | փայլեցին (pʿaylecʿin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | փայլիցեմ (pʿaylicʿem) | փայլիցես (pʿaylicʿes) | փայլիցէ (pʿaylicʿē) | փայլիցեմք (pʿaylicʿemkʿ) | փայլիցէք (pʿaylicʿēkʿ) | փայլիցեն (pʿaylicʿen) | |
aorist | փայլեցից (pʿaylecʿicʿ) | փայլեսցես (pʿaylescʿes) | փայլեսցէ (pʿaylescʿē) | փայլեսցուք (pʿaylescʿukʿ) | փայլեսջիք (pʿaylesǰikʿ) | փայլեսցեն (pʿaylescʿen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | փայլեա՛ (pʿayleá) | — | — | փայլեցէ՛ք (pʿaylecʿḗkʿ) | — | |
cohortative | — | փայլեսջի՛ր (pʿaylesǰír) | — | — | փայլեսջի՛ք (pʿaylesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ փայլեր (mí pʿayler) | — | — | մի՛ փայլէք (mí pʿaylēkʿ) | — | |
*rare |
mediopassive
infinitive | փայլել, փայլիլ* (pʿaylel, pʿaylil*) | participle | փայլեցեալ, փայլեալ (pʿaylecʿeal, pʿayleal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | փայլեցուցանեմ (pʿaylecʿucʿanem) | aorist stem | փայլեց- (pʿaylecʿ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | փայլիմ (pʿaylim) | փայլիս (pʿaylis) | փայլի (pʿayli) | փայլիմք (pʿaylimkʿ) | փայլիք (pʿaylikʿ) | փայլին (pʿaylin) | |
imperfect | փայլէի (pʿaylēi) | փայլէիր (pʿaylēir) | փայլէր, փայլիւր (pʿaylēr, pʿayliwr) | փայլէաք (pʿaylēakʿ) | փայլէիք (pʿaylēikʿ) | փայլէին (pʿaylēin) | |
aorist | փայլեցայ (pʿaylecʿay) | փայլեցար (pʿaylecʿar) | փայլեցաւ (pʿaylecʿaw) | փայլեցաք (pʿaylecʿakʿ) | փայլեցայք (pʿaylecʿaykʿ) | փայլեցան (pʿaylecʿan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | փայլիցիմ (pʿaylicʿim) | փայլիցիս (pʿaylicʿis) | փայլիցի (pʿaylicʿi) | փայլիցիմք (pʿaylicʿimkʿ) | փայլիցիք (pʿaylicʿikʿ) | փայլիցին (pʿaylicʿin) | |
aorist | փայլեցայց (pʿaylecʿaycʿ) | փայլեսցիս (pʿaylescʿis) | փայլեսցի (pʿaylescʿi) | փայլեսցուք (pʿaylescʿukʿ) | փայլեսջիք (pʿaylesǰikʿ) | փայլեսցին (pʿaylescʿin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | փայլեա՛ց (pʿayleácʿ) | — | — | փայլեցարո՛ւք (pʿaylecʿarúkʿ) | — | |
cohortative | — | փայլեսջի՛ր (pʿaylesǰír) | — | — | փայլեսջի՛ք (pʿaylesǰíkʿ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ փայլիր (mí pʿaylir) | — | — | մի՛ փայլիք (mí pʿaylikʿ) | — | |
*post-classical |
Descendants
- Armenian: փայլել (pʿaylel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “փայլեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy