Definify.com
Definition 2024
փայտեղէն
փայտեղէն
Old Armenian
Adjective
փայտեղէն • (pʿaytełēn)
- of wood, wooden, woody
Declension
i-a-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | փայտեղէն (pʿaytełēn) | փայտեղէնք (pʿaytełēnkʿ) | |
genitive | փայտեղինի (pʿaytełini) | փայտեղինաց (pʿaytełinacʿ) | |
dative | փայտեղինի (pʿaytełini) | փայտեղինաց (pʿaytełinacʿ) | |
accusative | փայտեղէն (pʿaytełēn) | փայտեղէնս (pʿaytełēns) | |
ablative | փայտեղինէ (pʿaytełinē) | փայտեղինաց (pʿaytełinacʿ) | |
instrumental | փայտեղինաւ (pʿaytełinaw) | փայտեղինաւք = փայտեղինօք (pʿaytełinawkʿ = pʿaytełinōkʿ) | |
locative | փայտեղինի (pʿaytełini) | փայտեղէնս (pʿaytełēns) |
Synonyms
- փայտեայ (pʿayteay)
Descendants
- Armenian: փայտեղեն (pʿaytełen)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “փայտեղէն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
- Awetikʿean, G.; Siwrmēlean, X.; Awgerean, M. (1836–1837), “փայտեղէն”, in Nor baṙgirkʿ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy