Definify.com
Definition 2024
քարոզեմ
քարոզեմ
Old Armenian
Verb
քարոզեմ • (kʿarozem) (aorist indicative քարոզեցի)
- to herald, to proclaim by heralds, to announce publicly, to publish loudly, to cry
- թագաւոր քարոզել ― tʿagawor kʿarozel ― to proclaim king
- to preach
- քարոզել յանապատի ― kʿarozel yanapati ― to preach in the desert
- քարոզել օրինակաւ անձին ― kʿarozel ōrinakaw anjin ― to practice what one preaches, to be the first to set an example to others
Conjugation
active
| infinitive | քարոզել (kʿarozel) | participle | քարոզեցեալ, քարոզեալ (kʿarozecʿeal, kʿarozeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | քարոզեց- (kʿarozecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քարոզեմ (kʿarozem) | քարոզես (kʿarozes) | քարոզէ (kʿarozē) | քարոզեմք (kʿarozemkʿ) | քարոզէք (kʿarozēkʿ) | քարոզեն (kʿarozen) | |
| imperfect | քարոզէի, քարոզեի* (kʿarozēi, kʿarozei*) | քարոզէիր, քարոզեիր* (kʿarozēir, kʿarozeir*) | քարոզէր (kʿarozēr) | քարոզէաք, քարոզեաք* (kʿarozēakʿ, kʿarozeakʿ*) | քարոզէիք, քարոզեիք* (kʿarozēikʿ, kʿarozeikʿ*) | քարոզէին, քարոզեին* (kʿarozēin, kʿarozein*) | |
| aorist | քարոզեցի (kʿarozecʿi) | քարոզեցեր (kʿarozecʿer) | քարոզեաց (kʿarozeacʿ) | քարոզեցաք (kʿarozecʿakʿ) | քարոզեցէք, քարոզեցիք (kʿarozecʿēkʿ, kʿarozecʿikʿ) | քարոզեցին (kʿarozecʿin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քարոզիցեմ (kʿarozicʿem) | քարոզիցես (kʿarozicʿes) | քարոզիցէ (kʿarozicʿē) | քարոզիցեմք (kʿarozicʿemkʿ) | քարոզիցէք (kʿarozicʿēkʿ) | քարոզիցեն (kʿarozicʿen) | |
| aorist | քարոզեցից (kʿarozecʿicʿ) | քարոզեսցես (kʿarozescʿes) | քարոզեսցէ (kʿarozescʿē) | քարոզեսցուք (kʿarozescʿukʿ) | քարոզեսջիք (kʿarozesǰikʿ) | քարոզեսցեն (kʿarozescʿen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | քարոզեա՛ (kʿarozeá) | — | — | քարոզեցէ՛ք (kʿarozecʿḗkʿ) | — | |
| cohortative | — | քարոզեսջի՛ր (kʿarozesǰír) | — | — | քարոզեսջի՛ք (kʿarozesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ քարոզեր (mí kʿarozer) | — | — | մի՛ քարոզէք (mí kʿarozēkʿ) | — | |
| *rare | |||||||
mediopassive
| infinitive | քարոզել, քարոզիլ* (kʿarozel, kʿarozil*) | participle | քարոզեցեալ, քարոզեալ (kʿarozecʿeal, kʿarozeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | քարոզեց- (kʿarozecʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քարոզիմ (kʿarozim) | քարոզիս (kʿarozis) | քարոզի (kʿarozi) | քարոզիմք (kʿarozimkʿ) | քարոզիք (kʿarozikʿ) | քարոզին (kʿarozin) | |
| imperfect | քարոզէի (kʿarozēi) | քարոզէիր (kʿarozēir) | քարոզէր, քարոզիւր (kʿarozēr, kʿaroziwr) | քարոզէաք (kʿarozēakʿ) | քարոզէիք (kʿarozēikʿ) | քարոզէին (kʿarozēin) | |
| aorist | քարոզեցայ (kʿarozecʿay) | քարոզեցար (kʿarozecʿar) | քարոզեցաւ (kʿarozecʿaw) | քարոզեցաք (kʿarozecʿakʿ) | քարոզեցայք (kʿarozecʿaykʿ) | քարոզեցան (kʿarozecʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քարոզիցիմ (kʿarozicʿim) | քարոզիցիս (kʿarozicʿis) | քարոզիցի (kʿarozicʿi) | քարոզիցիմք (kʿarozicʿimkʿ) | քարոզիցիք (kʿarozicʿikʿ) | քարոզիցին (kʿarozicʿin) | |
| aorist | քարոզեցայց (kʿarozecʿaycʿ) | քարոզեսցիս (kʿarozescʿis) | քարոզեսցի (kʿarozescʿi) | քարոզեսցուք (kʿarozescʿukʿ) | քարոզեսջիք (kʿarozesǰikʿ) | քարոզեսցին (kʿarozescʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | քարոզեա՛ց (kʿarozeácʿ) | — | — | քարոզեցարո՛ւք (kʿarozecʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | քարոզեսջի՛ր (kʿarozesǰír) | — | — | քարոզեսջի՛ք (kʿarozesǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ քարոզիր (mí kʿarozir) | — | — | մի՛ քարոզիք (mí kʿarozikʿ) | — | |
| *post-classical | |||||||
Descendants
- Armenian: քարոզել (kʿarozel)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “քարոզեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy