Definify.com
Definition 2024
քերականութիւն
քերականութիւն
Old Armenian
Noun
քերականութիւն • (kʿerakanutʿiwn)
Declension
n-type
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | քերականութիւն (kʿerakanutʿiwn) | քերականութիւնք (kʿerakanutʿiwnkʿ) | |
| genitive | քերականութեան (kʿerakanutʿean) | քերականութեանց (kʿerakanutʿeancʿ) | |
| dative | քերականութեան (kʿerakanutʿean) | քերականութեանց (kʿerakanutʿeancʿ) | |
| accusative | քերականութիւն (kʿerakanutʿiwn) | քերականութիւնս (kʿerakanutʿiwns) | |
| ablative | քերականութենէ (kʿerakanutʿenē) | քերականութեանց (kʿerakanutʿeancʿ) | |
| instrumental | քերականութեամբ (kʿerakanutʿeamb) | քերականութեամբք (kʿerakanutʿeambkʿ) | |
| locative | քերականութեան (kʿerakanutʿean) | քերականութիւնս (kʿerakanutʿiwns) |
Descendants
- Armenian: քերականություն (kʿerakanutʿyun)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “քերականութիւն”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy